Güftî’nin Zafer-nâme’si, bugün Romanya sınırları içerisinde bulunan Varad’ın h. 1070 (m. 1660) yılında Köse Ali Paşa komutasında fethedilmesini konu alan bir mesnevidir (Levend 2000:117; Yılmaz 1983:4-5; Yılmaz 2001:18). Eserden ilk olarak Âgâh Sırrı Levend bahsetmiş, bir nüshasının kendisinde olduğunu söylemiştir (Levend 2000:117). 

Eserin beyit sayısını Âgâh Sırrı Levend 648 olarak belirlerken (Levend 2000:117); Kâşif Yılmaz’ın neşrindeki beyit sayısı 646’dır. Yılmaz, ayrıca Zafer-nâme’nin nüshalarını tavsif ettiği kısımda eserden önce 34 beyitlik bir naatin yer aldığını ifade etmektedir (Yılmaz 1983:69). Bu manzumenin Zafer-nâme ile aynı vezinde yazılması dikkat çekicidir (1983:394-395). Bu karineden hareketle 34 beyitten oluşan bu kısmın, eserin bir bölümünü teşekkül ettiği düşünülebilir. Böyle bir durumda söz konusu beyitlerin, Yılmaz’ın Zafer-nâme neşrine ilâve edilmesiyle eserin beyit sayısı 680’e çıkmaktadır.

Eser, mesnevi nazım biçiminde aruzun “fe’ûlün fe’ûlün fe’ûlün fe’ûl” kalıbıyla kaleme alınmıştır. Eserin sebeb-i telifinde böyle büyük bir fethin nazma çekilmemiş olmasını noksan sayan Güftî, akabinde Zafer-nâme’yi yazmaya başladığını dile getirmiştir.

Eserlerinde genel itibariyle ağır bir dil kullanan şair, burada da Arapça-Farsça kelime ve terkip ağırlıklı bir dil tercih etmiştir.

Zafer-nâme'nin Atatürk Üniversitesi, Âgâh Sırrı Levend Kitaplığı 123-125  ve Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi, Bağdat Köşkü 162 numaralarda kayıtlı olan Güftî divanlarının sonlarında istinsah edilmek üzere bilinen iki nüshası mevcuttur (Yılmaz 1983:69). Eser, Kâşif Yılmaz’ın doktora tezinin bir bölümü olarak yayımlanmıştır (1983:394-412).

Şairin biyografisi için bk. “Güftî, Ali”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/gufti-ali