Abdullah Zühtü'nün 26 sayfalık hikâyesi. Eser, başlığında kanto ifadesi olmasına rağmen, eser bir tiyatro değildir. Hikâye, Ahmet isimli gencin eğlence hayatına kapılarak mahvoluşunu işler. Eserin başlangıcında Direklerarası'ndaki tiyatro akşamlarının tasviri yapılır. Ahmet, Süleyman isimli arkadaşının refakatinde ilk kez tiyatroya gelir. 22 yaşında olan genç, İnebolu'da yaşayan zengin bir çiftçidir. Yaşlanan hayvanlarını satmak için, ahlaken zaaf içinde, sahtekâr biri olan hemşehrisi Süleyman’ın yanına gelir. Süleyman, Ahmet'i gece hayatına alıştırarak elindeki 500 altını harcamak ister. İlk olarak tiyatroya giderler. Orada açılışı "Yandım Aman" kontosunu söyleyerek yapan genç kıza âşık olan Ahmet, bu uğurda tüm parasını Süleyman’a kaptırır. Süleyman, nihayetinde elinde kalan parayı da çalar ve ortalıktan kaybolur. Ahmet, utanç içerisindedir ve annesinin duygulu mektubuna rağmen köye dönemez. Karşılaştığı bir hemşehrisine derdini anlatan Ahmet, onun tavsiyesiyle helvacı dükkanında işe girer. Geceleri helva döverken, “davudi fakat kısık boğuk bir sesle kanto” söyleyen kızı hatırlayıp iç çekmeye devam eder.

Yazar, hikâyesinde ilk dönem anlatıcı tipolojisine uygun olarak kahramanlar hakkında yorumlar yapar. “At sahibine göre kişner, keklik avcısına öter” gibi atasözleriyle kendi düşüncelerini destekleyici ifadelere başvurur. Eserde İstanbul eğlence hayatının, mahallelerin anlatımı oldukça renklidir. Vaka anlatımında tiyatronun mekân değeri yüksek olduğu için kimi tiyatro terimlerine ve sahneye düzenine dair bilgilere de yer verilir.

Eser Mihran Matbaası'ndan, "Sabah Gazetesi'nin bayram hediyesi" bilgisiyle yayımlanır (1315/1897).

Yazarın biyografisi için bk. "Abdullah Zühtü". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdullah-zuhtu