Bakara Sûresi’nin 255. âyeti olan Âyete'l-Kürsî'nin Arapça tefsirinin Ahmed-i Dâ'î tarafından yapılan Türkçe tercümesi. Dâî’nin telif tarihi 816/1413-14 olan bu mensur eserinin  bilinen tek nüshası, Konya İzzet Koyunoğlu Müzesi Kütüphanesinde 11847 numarada kayıtlıdır. 172 varaktan oluşan nüsha 1006/1597-98'de istinsah edilmiştir. Kitabın asıl konusu Âyete'l-Kürsî Tefsîri'nin tercümesi olmasına karşın Ahmed-i Dâ'î metne kendince bazı ilaveler de yapmıştır. Bu ilavelerin en önemlisi Esmâ-i Hüsnâ şerhidir. Dâ'î, eserde kitabın adı, içeriği, sebeb-i telîfi ve Esmâ-i Hüsnâ şerhini metne dâhil edişi hakkında izahatta bulunmuştur. Nitekim tercümenin adı için, “Bu kitâba Vesîletü’l-Mülûk diyü ad virdüm; tâ armagân ileden kişinün ümerâ ķatında vesîle oldugı-çun"; "Ve Âyete'l-Kürsî dahı a'lâ-yı Ķur'ân'dur. Ve cemî'-i mü'minler dilinde mütedâvildür ve revândur. Nite-kim beyân-ı fazîleti gele inşallâhu te'âlâ. Bu sebebden Âyete'l-Kürsî tefsîrin Türkî diline getürüp tercüme itdüm. Ve ba'zı münâsebetle Esmâ-i Hüsnâ ma'nâsın yazup ve dahı ber-vech ile ihtisâr idüp tercüme itdüm” (Ahmed-i Dâ'î, vr. 5a, 4b). Eserin tam adı bazı kaynaklarda Vesîletü’l-Mülûk Fî-Ehli’s-Sülûk şeklinde ise de nüshanın ilk sayfasında kırmızı hatla Vesîletü'l-Mülûk Li-Ehli's-Sülûk ve Tefsîrü'l-Kur'ân yazıldığı görülmektedir.

Tercüme üzerinde genellikle belirli sayfalar seçmek suretiyle çalışmalar yapılmıştır. Orhan Pekçetin (2010) metnin 1b-58b, Serap Gacsi (2011) ise 60a-115b sayfaları arasını konu alan birer yüksek lisans tezi hazırlamışlardır.

Ahmed-i Dâî'nin biyografisi için bk. “Ahmed-i Dâ'î”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmedi-dai