Eserden Örnekler

... Ve’l-hâsıl cemâl ve celâllerin her biri kahr u lütfu mutazammın olmağın erbâb-ı tevhîd kahrda lütfu ve lütufda kahrı müşâhede birle mihneti râhat ve râhatı ayn-ı mihnet bilürler ki mihnet terbiye-i ulyâ ve râhat fazîlet-i uzmâ olup fî-nefsi’l-emr ikisi dahi kemâle dâ’ir bir ma’nâdur dirler. Hattâ kahr u mihnet hakîkatde râhat olduğu "ve eshâbü’ş-şimâlü mâ eshâbü’ş-şimâl" âyetinden ve imamın yesârına selâmundan dahi münfehimdür. Lâkin yemîn ü yesârîn-i farka muktedir imam nâdir vâki’ olmağın bu sırrun ifşâsı haramdur. Zîrâ bu makâmda cevâb-ı hakîkî “mâ min dâbbetin illâ hüve âhizün bi-nâsiyetihâ” âyet-i kerîmesi üzerine binâ olur ki "mezleka-i akdâm ukûl-i kasirîn"dür. Ve kad kâle sultânü’l-müfessirîn İbn Abbâs radıya’llâhü anh "... ve fussilû mâ fussilu’llâh".

Hakk’ın esrârı erbâb-ı dilin gayra harâm dirler

Anı ifşâya sâ’î rinde hergiz nâ-tamâm dirler

Elif-veş zât-ı Hakk’a vâkıfın hâli sükûnetdür

Sıfât ehli taharrük-kerdedür andan be-nâm dirler

Her zülfin cemâl ile celâli vech-i âdemde

Görenlerdür budur var ise hûrun fi’l-hıyâm dirler

Hüve’l-evvel hüve’l-âhir dinilen sende bir sırdur

Bu sırrı fehm ü idrâk etmeyen pîre gulâm dirler

Her etvârun namâz oldığın izhâr eyleme Fahrî

Sana böyle olur olunca âlemde imâm dirler

...

Fahrî, Ahmed. Vâridât, AÜ DTCF İ. Saib no. 636/3, 19b.