Arap gramerine (sarf ilmi) dair bir eserdir. Abdulmecid Sivâsî’nin Arapça öğrenen talebelerin karşılaştıkları zorlukları kolay bir şekilde çözmek ve sarf öğrenimini kolaylaştırmak amacıyla hazırlanmış bu eser, Hediyyetü’l-Ârifin’de Uddetü’l-Müstaiddîn fi’s-Sarf (I, 62), Mu’cemü’l-Müellifin’de Uddetü’l-Müsta’iddîn fi’t-Tasrif (II, 170), Osmanlı Müellifleri’nde Umdetü’l-Müsta’iddîn fi’s-Sarf (I, 50), Sefine-i Evliyâ’da Metin fi’s-Sarf (III, 258) olarak kaydedilmiştir.

Sivâsî, ez-Zamahşerî’nin el-Mufassal, İbn-i Hacib’in Şâfiye’si ile muhtelif lügat ve Arap dili kaynaklarından istifade ederek geniş kapsamlı olarak yazdığını söylediği bu eserde amacının muğlak gözüken bütün binâ bablarını ele alıp bu babların kullanılması hususundaki gerekliliği ve talebelerinin de bundan kolayca istifade etmelerini arzu ettiğini bu nedenle de adını Uddetü’l-Musta’iddîn (Yola çıkanlara malzeme) koyduğunu söylemiştir. (vr. 2a-2b).

Sivâsî eseri hazırlarken, kendisinin de ifade ettiği gibi el-Mufassal, es-Sıhâh, el-Muğnî, el-Kāmûs, el-Mütenebbî, Şerhi’ş-Şafiye gibi çeşitli Arapça gramerine dair eserlerden ve lügatlerden yararlanmıştır.

Eserde usul olarak önce fiillerin mâzi ve müzârisini vererek semâ’î mastarlarını göstermiş, daha sonra da mastarları kıyâsî olarak gelen fiillerden örnekler vererek, lâzım ve müteaddî fiillerin ifade ettiği manalar üzerinde durmuştur. Bu arada az da olsa sarfta isti’mal olunan şâhidlere de yer vermiştir. Yine sarfta bulunan bütün binâ bablarını ve mülhakatını tek tek ele alıp izah etmiş, her babın manalarını vererek örneklendirmiştir. Diğer bazı sarf kitaplarında olduğu gibi îlal, idğam ve benzeri konulara temas etmemiştir.

Eserin Süleymâniye Kütüphânesi, Kasîdeci-zâde 731/2 numarada bir nüshası tespit edilmiştir. 

Abdülmecîd Sivâsî biyografisi için bk. “Abdülmecîd Sivâsî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/seyhi-abdulmecid-sivasi