Ahmed Sûzî'nin şiirlerini içeren eseri. Divan, klasik bir divandaki tertip şekline uymaktadır ve bu yönüyle mürettep bir divan görümündedir. Eser kasidelerle başlamakta, bunu gazeller takip etmektedir. Daha sonra muaşşerler, rubâiler, müfredler ve maniler yer almaktadır. Ardından eser, bir na‘t ve kaside formunda uzunca bir şiirle sona ermektedir. Divan, tamamen dinî ve  tasavvufi şiirlerden meydana gelmektedir. Kasideler kısmında 18, gazeller kısmında 260, muaşşerler 4, murabbalar 83, müfredler 63 ve maniler 19 ve son 2 adet şiirle birlikte toplam olarak 449 şiir bulunmaktadır. 

Divan’ın kasideler bölümünde toplam 18 şiir vardır. Bu şiirlerden ilki müstezad nazım şekliyle yazılmış bir tevhiddir. Bundan sonraki iki şiir nasihat içeriklidir. Kasideler içerisinde 7. şiir Hz. Ali na‘ tı, 8 ve 9. şiirler ise birer mersiyedir. 11. şiir bahariye, 12. şiir, mesnevi nazım şekliyle kaleme alınan Halvetî silsilenamesidir. Kasideler kısmındaki son şiir ise yine nasihat içeriklidir.

Gazeller bölümünde her harften farklı sayıda gazeller bulunmaktadır. Eserde 260 gazel vardır. Bu bölümde gazel nazım şekli dışında murabba, muhammes, tahmîs ve müseddes nazım şekliyle kaleme alınan şiirlere de yer verilmiştir. Gazellerden sonra gelen muaşşerler kısmında dört şiir bulunmaktadır. Muaşşer başlığı verilmesine rağmen bu kısımda yer alan şiirlerden sadece ilki muaşşerdir. Diğerleri ise sırayla muhammes, müsemmen ve edebiyatımızda pek görülmeyen 11 mısralık bendlerden oluşan bir şiirdir. Muaşşerlerden sonra rubailer yer almaktadır. Bu kısımda 83 adet murabba bulunmaktadır. Müfredler kısmında ise 63 müfred bulunmaktadır. Müfredlerden sonra gelen maniler kısmında ise 16 mani vardır.

Ahmed Sûzî Divânı tamamen tasavvufi içeriğe sahiptir. Sûzî, münâcât ve na‘t başta olmak üzere tevhid, mersiye, na‘t-ı Ali, muharremiyye, ramazaniyye ve bahâriyye nazım türlerinde şiirler kaleme almıştır. Diğer birçok mutasavvıf şairde olduğu gibi vezin olarak hem aruz hem de heceyi kullanmıştır. Aruz vezninde çok başarılı bir şair değildir. Bazı şiirlerinde kullandığı veznin aruz mu yoksa hece mi olduğu anlaşılamamaktadır. Divan'da yedi adet Arapça gazel ile biri gazel ve diğeri rubai olmak üzere iki Farsça şiir bulunmaktadır. Bu durum, şairin şiir yazacak kadar bu iki dile hâkim olduğunu göstermektedir. Ahmed Sûzî şiirlerinde Sûzî mahlasını, az olmakla birlikte bazı Arapça şiirlerinde Ahmed mahlasını kullanmaktadır. Halvetiyye tarikatı şeyhlerinden olan Suzî, tasavvufi görüşlerini Divan içerisinde yoğun bir şekilde işlemektedir. Bu yönüyle mutasavvıf bir şair olarak karşımıza çıkar. Yunus Emre, Şemseddin Sivâsî ve Erzurumlu İbrahim Hakkı gibi mutasavvıfların etkisi bariz bir şekilde görülür.

Divan, şairin vefatından on yıl önce 1235/1820 tarihinde tamamlamıştır. Divan'ın yurt içi ve yurt dışında bulunan çeşitli kütüphanelerde bir kaç yazma nüshası ile bir de matbu nüshası vardır. Yurt içinde bulunan nüshalar; Süleymâniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Bölümü Nu. 3599, Esad Efendi Bölümü Nu. 2646, Mihrişah Sultan Bölümü Nu. 365/1, Selim Ağa Kütüphanesi Hüdayî Tekkesi Bölümü Nu. 1245’te kayıtlı bulunmaktadır. Divan’ın bir nüshası da Kahire’dedir. 192 sayfadan oluşan matbu nüsha Sultan Abdülaziz döneminde 1290 yılının Receb ayında (Ekim 1873) el-Hâc Mustafa Efendi Matbaası’nda basılmıştır. Bu nüshanın başında Şemseddin Sivasî’nin Mevlid'inden seçilmiş bazı bölümler de yer almaktadır. Alim Yıldız (2011, 2012) tarafından yayımlanan esere dair dört de yüksek lisans çalışması yapılmıştır (Göktaş 1996, Ceylan 1999, Sağlam 2000, Arslan 2010).

Şairin biyografisi için bk. “Sûzi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/suzi