Neşâtî’nin Sultan Veled'in şiirlerini şerh ettiği manzum Farsça eseri. 1073/1663-64 yılında yazılan metin 452 beyitten  oluşmaktadır (Kaplan 1996: II). 

Tuhfetü’l-Uşşâk, Neşâtî’nin Sultan Veled’in Rebâb-nâme adlı eserinden seçtiği 70 beyte aynı vezinle ve Farsça yaptığı manzum bir şerhtir. Eserin başında Neşâtî 70 beyit seçip bunları beşer beyitle şerh ettiğini ifade etse de Akçay’ın tenkitli metninde Sultan Veled’den seçilen beyitlerin sayısının 69 olduğu görülmüştür (Akçay 2020: 21). Eserin 24 beyitlik “sebeb-i telif” bölümünde Neşâtî, bu eserde Şâhidî’yi örnek aldığını belirttikten sonra Sultan Veled’in kitabından 70 beyit seçerek bunları beşer beyitle birbirine bağlamak istediğini yani şerh ettiğini ve adını Tuhfetü’l-Uşşâk koyduğunu ifade etmektedir. Akçay, Neşâtî’nin seçtiği 70 beytin Sultan Veled’in Rebab-nâme adlı eserinden aldığını tespit emiş ve bunları yaptığı neşirde göstermiştir (Akçay 2020: 21). "Sebeb-i telif"ten sonra Neşâtî, “Der Sitâyiş-i Hazret-i Çelebi” başlığıyla o dönem Konya Mevlevihânesi postnişini olan Pir Hüseyin Çelebi’yi övmüştür (Akçay 2020:22). Kaynaklarda Neşâtî’nin Farsça şiirleri olduğu kaydedilmekteyse de sadece bir gazeli elde bulunmaktaydı. Bu mesnevînin bulunup neşrinin yapılması, Neşâtî’nin Farsçayı şiir yazacak kadar bildiğini göstermesi bakımından önemlidir.

Eserin Nuruosmaniye Kütüphanesi 34 NK 2370/3 ve Manisa İl Halk Kütüphanesi Akhisar Zeynelzâde 45 Ak, Ze.168/2 numarada olmak üzere iki nüshası tespit edilmiştir. Eser ilk olarak Mahmut Kaplan tarafından tanıtılmış (1996), Gülçiçek Akçay tarafından neşredilmiştir (2020).

Şairin biyografisi için bk. “Neşatî, Ahmed Dede”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nesati-ahmed-dede