Ahmedî’nin kaleme aldığı tıp konulu mesnevi. Topkapı Sarayı Kütüphanesi’nde bulunan nüshaya göre 10.084 beyitten oluşan Tervîhü'l-Ervâh, Türk edebiyatında telif edilmiş ilk tıp mesnevisidir. Aruzun "mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün" vezniyle yazılmıştır (Özer 1995: 11). 1403-1410 yılları arasında Bursa'da yazıldığı tahmin edilen eser, önce Emîr Süleymân’a, sonra bazı eklemeler yapılarak Sultan I. Mehmed’e sunulmuştur (Şehsuvaroğlu 1954: 34-35).

Ahmedî’nin dokuz ay gibi kısa sürede tamamladığını söylediği (Özer 1995: 11) Tervîhü'l-Ervâh, 10.000 beytin üzerindeki hacmi, çeşitli tıbbi hususlarda bilgi vermesi ve telif bir eser olmasıyla dikkat çekmektedir. Bununla birlikte şair, mesnevinin sonunda yer alan beyitlerde Enmûzec, Mûcez ve Hâvî isimli eserlerden istifade ettiğini de belirtmektedir. Söz konusu eserler, Seyyid İsmâ’il Cürcânî’nin Zâhire-i Harezmşâhî Enmûzec/Unmûzec, İbnü’n-Nefîs’in el-Mûcez fi’t-Tıbb ve Mahmûd bin İlyâs eş-Şîrâzî’nin el-Hâvî fî ‘İlmi’t-Tedâvî isimli kitapları olmalıdır (Acıduman 2016: 70). Ahmedî'nin ifadelerinden anlaşıldığı kadarıyla devrin bazı âlimleri eserin yazılmasına karşı çıkmış, Ahmedî de Tervîhü'l-Ervâh'ta bu âlimleri ağır bir dille yermiştir (Özer 1995: 12).

İki ciltlik bir eser olan Tervîhü’l-Ervâh besmele, hamdele, salvele, na't ve medhiye bölümleriyle başlamaktadır. Eserin birinci cildinde Ahmedî, tıp ilminin tarifini ve tasnifini yapmıştır. İlk bölümde tıbbın kuramsal kısmını ele alarak evreni yapan dört unsuru ve insandaki dört hıltı anlattıktan sonra anatomi üzerine açıklamalarda bulunmuş ve hava, yiyecek ve içecekler, uyku, hareket, istirahat hakkında bilgiler vermiştir. Tıbbın pratik alanlarına karşılık gelen bölümlerde ise sağlığın korunması, müfret ve mürekkep ilaçlar, terkipler gibi farmakolojik konularda açıklamalar yapmıştır. İkinci ciltte ise baştan aşağı bütün organlarda ortaya çıkan hastalıkların belirti ve tedavilerinden, bedenin dışında görülen hastalıkların ve zehirli maddelerin tedavilerinden söz etmiştir. Son olarak eserinin niteliklerinden bahsederek ve hükümdarı methederek eserini bitirmiştir (Acıduman 2013: 220).

7 nüshası bulunan Tervîhü'l-Ervâh'ın Topkapı Sarayı Kütüphanesi’ndeki 2 nüshasından Revan 1681 numarada kayıtlı olanı tam, Hazine 1986'daki ise eksiktir. Eserin Süleymaniye Kütüphanesi A. 3595, Atatürk Kitaplığı M. Cevdet 47, Manisa İl Halk Kütüphanesi 45 Hk 1852, Bosna-Hersek Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi R. 1266 ve Vatikan Kütüphanesi’nde Vat.Turco 147'de de birer nüshası bulunmaktadır. Ancak bu nüshalar da eksik veya yarımdır. Mesnevinin müellif nüshası ise elde değildir.

Tervîhü’l-Ervâh üzerine ilk çalışma Saadettin Nüzhet Ergun'a aittir. Ergun, eserden kısaca bahsetmiş ve bazı parçalarını yayımlamıştır (1936: 374). Bedi Nuri Şehsuvaroğlu mesneviyi daha geniş bir incelemeyle tanıttığı bir kitap yayımlamıştır (1954). Osman Özer ise hazırladığı doktora tezinde eserin çevriyazısını yapmış ve metni dil hususiyetleri bağlamında incelemiştir (1995).

Şairin biyografisi için bk. “Ahmedî, Tâceddîn İbrâhîm bin Hızır”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmedi-taceddin-ibrahim-bin-hizir