İmam Muhammed eş-Şeybanî’nin Es-Siyerü’l-Kebîr’ine Serahsî tarafından yapılan Arapça şerhin tercümesi. Münîb esere bir mukaddime ekleyerek eserin önemi, Şeybânî ve Serahsî'nin hayatları hakkında bazı bilgiler vermiştir. Eserin kenarlarında Ayıntâbî’nin şahsi değerlendirmeleri, haşiyeleri, Serahsî’nin fikrine itiraz kabilinden bazı notları bulunmaktadır.

Eserin konu başlıkları şöyledir: Rıbatın fazileti, ordu komutanlarına yapılan tavsiyeler, emirlik-ordu komutanlığı, seriyyeler, gönderme bayrak, sancaklar ve parola, savaşta dua ve İslam’a davet etmek, atlardaki bereket ve atların iyileri, hayvanlara çıngırak takmanın zararları, savaşta bağırmak, savaşta sarık giymek, haram aylarda savaş, bedevi Arapların hicreti, müşriklere iyilik yapmak, savaştan önce mübareze, savaşta kendisini vuran kimse, savaşta akrabayı öldürmek, öldürülenler için ağlamak, kesilmiş başları valilere taşımak, silah ve binicilik, savaşa hazırlık, savaş hiledir, savaştan kaçmak, Dâru'l-Harb'de islâm'ı kabul edip Dâru'l-İslâm'a hicret etmemiş olanların durumu, yarayı tedavi etmek, altın burun protezi takmak, antlaşmalı düşmanın malları, müşriklerin camiye girmeleri, kadınların hamama gitmeleri ve hayvana binmeleri, para ile cihat etmek; müşriklerin kaplarını kullanmak, yemeklerini ve kestikleri hayvanların etlerini yemek; kişiler ne zaman müslüman sayılır, emirlerle birlikte cihat etmek, zekât ve humus kimlere verilir, idarecilere itaatin sınırı, kadınların erkeklerle birlikte savaşa katılmaları, cihat ve yapılması caiz ve yasak olanlar, artçı şükür secdesi korku namazı, şehitlik ve şehide yapılacak işlemler, düşmanla savaşmak üzere orduya katılanların namazları; hür Müslümanın, çocuğun, kadının, köle ve zimmînin eman vermeler, emandan sonra müşriklerin saldırıya uğraması, eman sayılmayan şeyler, şartlı eman, eman lafızları, düşmandan eman verilen kişinin tasdik edildiği ve edilmediği yerler, müslümanın Dâru'l-Harb'den getirdiği durumu şüpheli kadının hükmü, eman sayılan ve sayılmayan şeyler, düşman kişinin eman almadan hareme girmesi, şüpheli olan eman, eman konusunda muhayyerlik, başkası için eman istemek.

Eserin askerliğin ve gazânın faziletine dair kısımları, eskiden yeniçerileri cesaretlendirmek için okutulan Hamzanâme vb. kitaplar yerine II. Mahmud’un emriyle alay müftüleri ve tabur imamlarınca askerlere ve zabitlere okutulmuştur (Özel 1991).

Ayntâbî Münîb Efendi tarafından 1213/1798 yılında yazılan ve 1241/1825 yılında Matbaa-i Âmire’de iki cilt hâlinde bin nüsha olarak bastırılmıştır. Eser, M. Said Şimşek ve İbrahim Sarmış tarafından günümüz Türkçesine de çevrilmiş ve 1980 yılında basılmıştır. Eserin kütüphanelerde matbu ve yazma (Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi Nu. 56484, Halet Efendi Nu. 130, Mihrişah Sultan Nu. 307; Hafid Efendi Nu. 230, Âşir Efendi Nu. 261, Hacı Selim Ağa Nu. 289, Laleli Nu. 2021; İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi TY Nu. 7353- 7354, Köprülü Köprülü Yazma Eser Kütüphanesi Nu. 65) birçok nüshası vardır.

Yazarın biyografisi için bk. “Münîb, Mehmed Münîb Ayıntâbî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/munib-mehmed-munib-ayintabi