Bazı hastalıkların sağaltılması konusunda ilaç önerilerinde bulunan tıpla ilgili mesnevi. Tercüme-i Nazm-ı Lokmân Hekîm, bazı kaynaklarda ve kütüphane kataloglarında isim benzerliği nedeniyle Kaysûnîzâde Nidâî Mehmet b. Mehmet Ankaravî adına kayıtlı olsa da (06 Mil Yaz A 4883/4; 41b-43b) eserin Menâfiu’n-Nâs’ı da kaleme alan Kaysûnîzâde Nidâî El-Ankaravî’ye ait olduğu tespit edilmiştir (Kurdoğlu 1967: 108, Acıduman 2013: 159, Bayat 1999: 32). Bazı nüshalarda Menâfiu’n-Nâs’ın bir bölümü olarak yer almasına rağmen, müstakil bir eser olarak kabul edilmektedir (Özçelik 2007: 78). 30 beyitten oluşan ve mesnevi nazım şekliyle yazılan eser özellikle Lokman Hekim’in hastalıkları tedavisi ile ilgili hikmetlerinden yola çıkılması bakımından önemlidir. Şair bu eserde de Menâfiu’n-Nâs’ta olduğu gibi Lokman Hekim’den hüner, ilim ve hikmet sahibi bir tabip olarak bahsetmektedir (Taşkesenlioğlu 2019: 205). Eseri, Farsçadan Türkçeye tercüme ettiğini belirten Nidâî; şiirinde Lokman Hekim’in insana musallat olan yedi önemli hastalık olduğunu söylediğini ve bunların tedavi edilmesi için neler yapılacağını tarif ettiğini anlatmaktadır. 

Tercüme-i Nazm-ı Lokmân Hekîm, Veli Behcet Kurdoğlu'nun Şair Tabipler kitabında Latin harflerine aktarılarak yayınlanmıştır (1967). 

Şairin biyografisi için bk. "Nidâ'î, Şa'bân Nidâî Ankaravî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nidai-mehmed-celebi-ankaravi