Bûsîrî'nin (ö. 1297?) Kasîde-i Bürde’sine, Şemseddîn Sivâsî’nin yaptığı manzum Türkçe tercüme. Tercüme, hezec bahrinde mef‘ûlü mefâ‘îlün mef‘ûlü mefâ‘îlün kalıbıyla yapılmıştır. Kaside nazım şekliyle yapılan tercüme, 161 beyitten oluşmaktadır.

Genellikle birçok manzum tercümede görülen kaynak metindeki kafiye kelimelerini kullanmaktan kaynaklanan söyleyiş zorluğu, -ânı mürdef kafiyesini kullanması sayesinde Sivâsî’nin tercümesinde görülmemektedir. Sivâsî böylece kaynak beyitteki kafiye kelimeleriyle kendini sınırlamamış, daha rahat bir söyleyiş yakalayabilmiştir.

Şemseddîn Sivâsî’nin, diğer birçok manzum tercümede görüldüğü gibi, tercümesinde manayı öncelediği, kaynak beyitlerin anlamını yansıtmaya gayret ettiği söylenebilir. İlk dönem manzum Bürde tercümelerine bakıldığında müellif, eldeki ilk manzum tercümenin sahibi Abdurrahim Karahisârî gibi sade bir Türkçe kullanmaya özen göstermiştir. Sivâsî’nin tamlamalara fazla yer vermediği ve bugün için arkaik kabul edilen, lakin yöresel ağızlarda halen yaşayan ve devrinde kullanılan; dirgürmek, söyünmek, sınmak, sımak, tayınmak gibi kelimeleri kullandığı görülmektedir. Bu durum Sivâsî’nin tercümesini, diğer birçok manzum Bürde tercümesinden daha dikkate değer kılmaktadır.

Ayrıca Sivâsî’nin tercümesi; Abdurrahim Karahisârî, Le‘âlî Mustafa Efendi, Kemal Paşa-zâde tercümelerinin de yer aldığı yazma eser kütüphanelerinde birçok nüshası bulunan ve “Bürde mecmuası” şeklinde nitelendirebileceğimiz mecmuada mutlaka yer alarak istinsah edilmiştir (Örnek için bk. Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi. Aşir Efendi 301). Bu durum da onun devrinde ve sonrasında sevilerek okunduğunu göstermesi bakımından önemlidir.

Eser, Vesile Albayrak (2014) tarafından yayımlanmıştır. Ayrıca Hüseyin Akkaya tarafından, Şemseddîn Sivâsî külliyatı içerisinde, İrşâdü’l-Avâm mesnevisiyle birlikte oldukça özenli bir şekilde neşredilmiştir (2015).

Şairin biyografisi için bk. “Şemsî, Şemseddîn Sivasî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/semsi-semseddin-sivasi