Nâib Hasan Râcî Efendizâde Abdülahad Nûrî tarafından kaleme alınan eser. Toplamda 40 sayfadan ibarettir. Eserde tembellik hakkında pek çok açıklama yapılmış ve tembelliğin ne kadar kötü bir özellik olduğu çeşitli satırlarda vurgulanmıştır. Çalışkanlık ve çalışkan insanlar ise sıklıkla övülmüştür.

Başlığından anlaşılabileceği gibi, eserde çalışkan olmaya ve gayret göstermeye bir teşvik söz konusudur. Yazarın bu konulardaki düşünceleri özetle şöyledir: Bir insan tembellik yaparak yani hiçbir şey yapmadan oturarak istediği şeyleri elde edemez. Hiçbir arzu insana oturduğu yerde nasip olmaz. İnsan, dileklerini gerçekleştirmek için dilediği o şeyleri gerçek anlamda dilemeli ve bunu hem sözlü hem de fiilî olarak yapmalıdır. Bununla da yetinmeyip emeline ulaşması için gereken maddi ve manevi çabaları göstermelidir.

Eserde bütün bu açıklamaları ve düşünceleri desteklemek amacıyla Arap bilginlerin görüşlerinden yararlanılmıştır. Ayrıca tembellik ile çalışkanlık hakkında yazılmış Arapça, Farsça ve Türkçe şiir parçalarına kitabın çeşitli sayfalarında yer verilmiştir. Eserin 25 ve 30. sayfaları arasında da “Bir Tenbellik Tasvîri!” başlıklı uzun bir tasvir manzumesi mevcuttur.

Eser 1304/1886-1887 yılında İstanbul’da Karabet ve Kasbar Matbaası’nda basılmıştır. Eser üzerine herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

Yazarın biyografisi için bk. “Abdülahad Nuri”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdulahad-nuri