Eserden Örnekler

El-kıssa

Sultân İbrâhîm bir kademde iki rek’at namâz okup Hudâ-yı Te’âlâ’nı zikrini könglide yâd kılıp şol hâlde barur irdiler ve bu arada tört yıl otı. İrse künlerde bir kün Hazret-i Sultân İbrâhîm’ni arkalarıdın bir niçe kârvânlar yitüştiler. Hazret-i Sultân’nı kördiler kim ‘aceb dîvâne şûrîde hâl ve ‘aşk muhabbet-i Hudâ’ga ber-kemâl başdın ayağı âteş-i ‘aşkğa ğark bolğan yolğanda körüp. Hazret-i Sultân’dın suâl kıldılar ve aydılar: Ey dîvâne kaydın kilip kayda barursız didiler. Hazret-i Sultân İbrâhîm bir söz didiler:

Ey yârânla[r] işitingiz dâğ-ı pinhân mende bar

Ka’be-sârı ‘azm itip yollarda efğân mende bar

Maksadımğa yetmesem yüz dâğ-ı ârmân mende bar

Közlerimni yaşıdın deryâ-yı ‘ummân mende bar

Hakk kabûl itgey yârânlar ‘ıyd-ı kurbân mende bar

Çıkmışam Belh şehridin ne aş alıp men ne nân

Tâc u taht u memleketdin ayrılıp men bî-hânumân

Maksadım şoldur Hudâvendim manga birgey iman

Mülk-i dünyâdın kiçip men dostlar men bî-gümân

Hakk yolıda ‘azm itip sevdâ-yı hicrân mende bar

Öz diyârımda meni cây u mekânım bar idi

Akrabâ kavm u karındaş mihrübânım bar idi

Köşk ü eyvân tâc u taht u zer-nigârım bar idi

Mülk ü esvâbım meni hem hânumânım bar idi

Uşbu hâletde gedâ men sûz u efğân mende bar

Niçe gafletler bile hem ötgerüp ‘ömrimni men

Cürm ü ‘isyânlar bile hem kiçe kündüzümni men

Bir Hudâ’nı yolıda sarf eyledim cânımnı men

Közlerimdin kan töküp her lahzâ kanımnı men

Ta ki yetkünçe neyteyin dâğ-ı ârmân mende bar

Atım İbrâhîm irür Belh şehride bir şâh idim

Saltanatlık şâh idim mahbûblara hem-râh idim

Hil’atim zer-beft-i meşrûh sâhib-i bârgâh idim

Leşkerimni sânı yok irdi ‘aceb dil-hâh idim

Atlas u kemhâda algan köhne-çekmen mende bar (Çelik 2022: 539-540)

El-kıssa

Sultân İbrâhîm alardın hâric bolup hâne-i Ka’be’ning tavâf kılıp ba’d-ez-ân irâde-i Medîne-i Münevvere kıldılar. Niçe kün ü menzil merâhil tayy kılıp on kün digende Medîne-i Münevvere’ge dâhil boldılar. Andın Resûl ‘Aleyhiés-selâm’nı Ravza-i şerîflerni ziyâret kılıp iki yüzlerni sürtüp yığlap bu muhammesni okudılar:

İki ‘âlemde irürsin ‘âsîlerge reh-nümâ

Rahmetenliél-’âlemînsin şâfi’-i rûz-ı cezâ

Kabring üzre mevc uradur rahmet-i nûr-ı Hudâ

Her kişi kılsa ziyâret derdige tapgay devâ

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ

Pâdişâh irdim yolunğa bir gedâ kıldıng meni

Hâr u zâr u intizâr u mübtelâ kıldıng meni

Belh dik mülk ü diyârımdın cüdâ kıldıng meni

Dünyâ eşğâlidin âhir cüdâ kıldıng meni

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ

Bir nazar kılğıl manga Âdem sayfîni hürmeti

Hem Halîl-i bâ-safâ Nûh Nebîni hürmeti

Yüz yigirmi tört ming ötgen nebîni hürmeti

Hem Ebûbekr ü ‘Ömer ‘Osmân ‘Alî’ni hürmeti

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ

Künde cismim dâ'imâ şayeste kılğıl tevbege

Şol ümîd birle kilip başımnı urdım ravzaga

Hazret-i Âdem du’âsı boldı makbûl Ka’be’ge

Pâk bolğaylar günehdin kim kilür bu buk’aga

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ

Sanga tigdi sun’-ı Hakk’dın ol risâlet manzarı

Tâbi’ oldı barça sanga cin ile dîv ü perî

Hakk’dın özge tâbi’ olmış cümle ‘âlemni beri

‘Arz-ı dâdımnı işit âhir zamân peygamberi

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ

Hakk’dın özge sen irürsin güher-i kıymet-bahâ

Hem tafilingdin yarattı iki ‘âlemni Hudâ

Rahm kıl üftâdege ey şâh-ı cümle enbiyâ

İbrâhîm’ni kılmağıl şermende rûz-ı cezâ

Ravzâ-i pâkingğe kildim yâ Resûl-i Mustafâ (Çelik 2022: 555-556)