Edirneli Sabâyî Hayreddîn Çelebi’nin mesnevisi. Manzume, Feridüddîn Attâr’ın Pendnâme'sinin Anadolu sahasındaki ilk tercümesidir. Eserin yazılış sebebi, Hadım Alî Paşa’nın (ö. 917/1511) emretmesi ve ismini de Sırât-ı Müstakîm olarak vermesidir. 736 beyitten müteşekkil olan ve aruz vezninin "fâ’ilatün fâ’ilatün fâ’ilün" kalıbı ile kaleme alınan eserde; sırasıyla tevhid, naat, medhiye, sebeb-i telif, münacat bölümlerinden sonra kanaat, şükür, sabrın faydaları, iyi ameller, güzel huylar, akıl, ilim, iman, saadet, bahtiyarlık alametleri, takvanın faziletleri, riyazet, tövbe, zikrin çeşitleri, kanaat, cömertliğin fazileti, misafire ikram, dostluk, sadaka verme, hayır işleme, infakta bulunma, akraba ziyareti, cennetlik kulların nişanları, öfkeyi yenme, susmanın faydaları, dünyadan el çekme, gafletten uyanma, Şeytanlık belirtileri, iki yüzlülük vasıfları, cimrilik alametleri,  nefisle mücadele, hırsın zararları, kötü huylar konularında  nasihatler yer almaktadır. Sabâyî, bu mesnevide güçlü bir şair kimliği ortaya koymuş; zengin muhtevalı Pendnâme'yi akıcı bir dille nazma çekerek kendisinden sonraki tercümeler için de iyi bir örnek oluşturmuştur. Eski Anadolu Türkçesi özellikleri taşıyan eser, bazı arkaik kelimeler ihtiva etmesinin yanı sıra temel tasavvuf terimlerine verilen Türkçe karşılıklar açısından da önemlidir. Sırât-ı Mustakîm'in Türkiye'de üç ve Tunus'ta da bir nüshası vardır.

Mesnevi üzerine Kadir Atlansoy, bölüm başlıkları bulunmayan ve 30 beyit ihtiva etmesi gereken bir varağı eksik olan Bursa nüshasını esas alarak yüksek lisans tezi hazırlamıştır (1987).

Şairin biyografisi için bk. "Sabâyî, Hayreddîn". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sabayi-hayreddin