Ali Şîr Nevâyî tarafından yazılmış manzum bir akait kitabı.

Sirâcü’l-Müslimîn, 905/1499 yılında yazılmıştır. 214 beyitten oluşan eserde İslam dininin iman ve ibadet esasları üzerinde durulmuş, ibadetlerin farz, vacip ve sünnetleri açıklanmıştır. Ali Şîr Nevâyî  pek çok eserinde olduğu gibi bu eserinde de yazma sebebi olarak Türkleri aydınlatmayı amaçladığını “Bir kitapçık yazayım da din ve İslam evini bayındır duruma getireyim dedim. Din ehli için bilinmesi gereken ne varsa hepsini bilinecek duruma getireyim dedim. Din ehlinin gönlüne hoş gelsin ve Müslümanlık konusunda eksiksiz olsun” ifadeleriyle açıklar. Sonra da asıl düşüncesini ve hedef kitlesini şu beyitle belirtme gereği duyar: Beyân kılgay-min andak ruşen ü pâk / Ki idrâk itkey anı hayl-ı etrâk  “Açık ve temiz biçimde açıklayayım ve Türk halkı onu iyice anlasın.”

Yazar, bu eseri yazma konusundaki esin kaynağının çağın büyük mutasavvıflarından Semerkantlı Şeyh Ubeydullah Ahrâr olduğunu belirtir. 214 beyitten ibaret olan Sirâcü’l-Müslimîn’in ilk beş beytinde geleneğe uygun olarak Tanrı’ya övgü ve Hz. Peygamber’e ve ashabına selam ifadeleri yer alır. Kitabın yazılış sebebi bölümünde Hüseyin Baykara’dan, kendinden ve şiirinden söz ettikten sonra eseri yazma amacını ifade eder. Bu bölüm otuz beş beyitten oluşur. Kırk birinci beyitten itibaren konuya girilir ve şeriattaki kuralların açıklanması ve akait kurallarının eda edilmesi başlığı altında beş, imanın kurallarının toplamı başlığı altında üç, iman şartlarının açıklanması başlığı altında sekiz, akait içinde olan Allah’ın sekiz sıfatı başlığı altında sekiz, ondan gelen her şeyi hak bilmek imandandır başlığı altında sekiz, İslam’ın rükünlerinin açıklanması başlığında yedi, abdestin farzları, sünnetleri, müstehapları, abdesti bozan şeyler başlıkları altında yirmi sekiz, gusülle ilgili on dört, teyemmümle ilgili dört, namazla ilgili otuz beş, zekât ile ilgili on dört, oruç ile ilgili yirmi, hac ile ilgili dokuz beyit bulunmaktadır. Son ve kitabın tamam olması üzerine başlığı altında ise on bir beyit yer alır.

Eğitime yeni başlayan çocukların dinin temel kurallarını kolay anlamaları ve belki de ezberlemeleri düşüncesiyle açık ve anlaşılır biçimde manzum olarak yazılmıştır.  Hem bu durumu, hem de eserin adını şair, son kısımda şöyle açıklar: “Bana bu sözleri yazmak nasip oldu... Dokuz yüz beş yılında bu uğurlu oğul, edep ve alçak gönüllülükten nasipli kişi; bir gün mecliste bulunmaktaydı. Onda yetenek olduğu görülmekteydi ve gönül bu nazma düzen verdi. Eğer ona bir yararı olacaksa, bu yazılanların pek çok kişiye ulaşması gerekir. Halk arasında bu kitabın ses getirmesi için günler bunun yazılmasına sebep oldu. Müslümanları aydınlatsın diye adını Sirâcü’l-Müslümîn koydum.”

Eserin Süleymaniye, Topkapı Kütüphanelerinde ve Paris Bibliothèque Nationale’deki külliyatlar içerisinde bulunan nüshaları dışında da nüshaları  vardır.

Yazarın biyografisi için bk. "Alî Şîr Nevâî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ali-sir-nevai