Şîr, Samipaşazade Sezai'nin mensur olarak yazdığı üç perdelik bir trajedi. Yazarın edebiyat alanındaki ilk ürünüdür. Eserin "Mukaddime" bölümünde tiyatronun birey üzerindeki etkilerine değinerek eseri yazış amacını açıklayan yazar, "Eşhas" bölümünde eserin kişilerini tanıtır. Kahramanın adını taşıyan, Farsçada “arslan” anlamına gelen Şîr'de bir aşk hikayesi konu edilir. Şîr, gücü ve cesaretiyle ünlü bir Afgan şehzadesidir. Hindistan'a yapılan bir sefer sırasında Hint padişahının kızı Saibe’ye aşık olur, iki aşık evlenir ancak Şîr, Saibe’nin kız kardeşi Nahit’in söylediklerinden etkilenerek ihanete uğradığını düşünür, Saibe’den ayrılır, çok geçmeden tekrar evlenir. Şîr ihanete uğradığını düşünmeden duramaz ve sonunda Saibe'yi  öldürür, kendisi de intihar eder. Böylece trajedi kahramanının yaşam çizgisine uygun olarak Şîr, arslan gibi cesur ve sert mizaçlı biriyken aşk, kuşku ve kıskançlık gibi güçlü duyguların kıskacında kalarak kendi sonunu hazırlar. 

Tanzimat tiyatrosunun basit bir örneği sayılan eserde yazarın ilham kaynağı olan Namık Kemal'in etkileri çok açıktır. Aynı zamanda Shakespeare'in eserlerinden de taklit derecesinde bir benzerlik olduğu kabul edilmektedir. Eser, konunun işlenişi ve teknik bakımından zayıftır fakat  sade ve anlaşılır bir Türkçeyle yazılmıştır.   

1296/1879 yılında Mihran Matbaası'nda 165 sayfalık bir kitap olarak basılan eser, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı Sayısal Arşiv ve e-Kaynaklar’dan temin edilmiştir.

Samipaşazade Sezai'nin biyografisi için bkz. "Samipaşazade Sezai". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sezai-samipasazade