Somuncu Baba'ya nispet olunan, geç tarihlerde, adından bazı kaynaklarda bahsedilen eser. Müritlerin silâhı anlamında, Kur’an-ı Kerîm ve hadîs-i şerîflerden derlenen dua ve zikirlerden oluşan, sabah namazından sonra günlük vird halinde okunan eserdir.

Silâhu’l-Mürîdîn'e yazma eserler arasında bu ismi ile hiç rastlanılmamıştır. Eserin varlığından ve bu isminden bizi haberdar eden, müellifin kendisidir. Müellif, Kelime-i Tevhîd Zikri Risâlesi (Risâletü’z-Zikr: Zikir Risâlesi) adlı eserinde “Dualara gelince; duaların en faziletlisi, Allah’ın Kelâm-ı Kadîmi’nde bizim maslahatımız için Nebi’sinin diliyle indirdiği dualardır. Daha sonra, evvelce Silâhu’l-Mürîdîn’de tertipleyip düzenlediğim ve Yüce Allah’ın, Resulü’nün diliyle icra etmiş olduğu ve ayrıca Kütüb-i Sitte’de sahih ve güçlü senetlerle gelen dualardır” demektedir (Hamîdüddîn-i Aksarâyî’den aktaran Serinsu 2016: 27).

Son yıllara kadar eserin müstakil bir nüshasının bulunmadığı ve Ziyâeddîn Gümüşhanevî’nin Mecmû’at’ül-Ahzâb adlı eserinin “Şâzeli” cildinde rastlanılan “Hâzâ Hizbü’ş-Şeyh Hamîd el-Ârif Kaddesellâhu Sırrahû ve Nefe’anâ Bih” başlıklı duaların da Silâhu’l-Mürîdîn olabileceği minvalinde yorumlar yapılmıştır. Çünkü Mecmû’at’ül-Ahzâb’da Hamîdüddîn-i Aksarâyî’ye nispet edilen bu dualar, her ne kadar Silâhu’l-Mürîdîn ismi ile belirtilmese de müellifin Zikir Risâlesi’nde bahsettiği dualara uymaktadır. Bu sebeple Silâhu’l-Mürîdîn, Mecmû’at’ül-Ahzâb ile birlikte zikredilmiştir. Ancak İstanbul Millet Kütüphanesi, Ali Emîrî, 34 Ae Arabi 730/5’te bulunan Evrâd-ı Hamîdiyye’nin incelenmesi ile eserin müstakil bir nüshasının olduğu da anlaşılmaktadır. Evrâd-ı Hamîdiyye’de geçenler ile Mecmû’at’ül-Ahzâb’ın ilgili kısmındaki dualar aynı olsa da bunlar, müellifin bahsettiği gibi Kur’ân-ı Kerîm’de ve hadîs-i şerîflerde geçmektedir. Eserin bir nüshası Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi kütüphanesinde, Evrâd Hâmidüddîn Hâmid Aksarâyî adıyla, 37307 yer numara ile kayıtlı mecmuada bulunmaktadır. Kısaca Silâhu’l-Mürîdîn’in Mecmû’at’ül-Ahzâb’da, İstanbul Millet Kütüphanesi’nde ve Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi kütüphanesinde olmak üzere 3 nüshası vardır (Kuşsan-Gül 2020: 343-346, Şimşek 2020: 31-32, Ulu 2021: 140).

Eserin Mecmû’at’ül-Ahzâb nüshasının tercümeleri Mahmut Ulu ve Osman Çakır tarafından yapılmıştır. Ulu, Mecmûatü’l-Ahzâb’ın Hizbu Hamîdü’l-Ârif kısmını; Çakır ise Mecmûatü’l-Ahzâb’ta geçen evrâdın tamamını tercüme etmiştir (Çakır 2021: 479-482, Ulu 2015: 115-124). Eserin Evrâd-ı Hamîdiyye nüshasının tercümesi ise Selami Şimşek tarafından yapılmıştır (Şimşek 2020: 53-76). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi kütüphanesinde bulunan nüsha üzerinde ise henüz çalışılmamıştır.

Eserin Hacı Bayrâm-ı Velî’nin Evrâd-ı Bayrâmiyye adıyla benzerliğinden ötürü ona atfedildiği de görülmektedir. Her iki eser benzerlik arz etse de birebir aynı değildir. Hacı Bayram-ı Velî evrad almış, bazı ilave ve çıkarmalarda bulunmuştur. (Şimşek 2016: 19-57).

Müellifin biyografisi için bk. “Somuncu Baba”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/somuncu-baba