Mekke ve Medine’deki kutsal yerleri konu alan Çağatay Türkçesi ile yazılmış mesnevi. Yazarı Hayâtî mahlaslı Abdülaziz bin Mahmud el-İsfahanî’dir. Bilinen tek nüshası Manisa İl Halk Kütüphanesi yazma eserler bölümünde “45 Hk 5145” demirbaş numarasıyla kayıtlıdır. 1356 beyitten oluşan eser aruz vezninin müfte‘ilün / müfte‘ilün / fâ'ilün kalıbıyla yazılmıştır.

Sıfatü'l-Haremeyn’in dili klasik dönem Çağatay Türkçesidir ancak batı Türkçesi özelliklerinin de metne yansıdığı görülür. Nüshanın sonundaki kayıtta 927/1521 yılının Zilkade ayında Mekke’de yazıldığı bilgisi yer almaktadır. Hayâtî eseri hac yolculuğu sırasında kaleme almış ve dönüşünde Kanuni Sultan Süleyman’a sunmuştur. Konusu gereği tasvirî özellikleri ağır basan bir metin özelliği göstermektedir (Demir 2005: 18). Eldeki yazma tezhipli ve minyatürlüdür; bu da Kanuni’ye taktim edilen müellif hatlı nüsha olması ihtimalini güçlendirmektedir.

Sıfatü'l-Haremeyn Necati Demir tarafından yayıma hazırlanmıştır (2005). 

Şairin biyografisi için bk. "Hayâtî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hayati