Şevâhidü’n-nübüvve, Lâmi’î Çelebi (ö. 1532)’nin Molla Câmî (ö. 1492)’den 1510 yılında tercüme ettiği, Hz. Muhammed’in peygamberlik delillerini anlatan eseridir. Bugünkü bilgilerimize göre Molla Câmî’nin bu eserinin dilimize yapılmış ilk tercümesidir. Yer yer şiir örneklerinin de bulunduğu mensur bir eserdir. Çeviri, klâsik eser tertibine uygun olarak besmele ile başlar. Ardından Lâmi‘î Çelebi’nin yazdığı Arapça bir bölüm gelir. Burada hamdele ve salvele bölümleri yer alır. Hemen ardından ashab, tâbi‘în ve tebe‘-i tâbi‘în üzerine selâm okunur. Lâmi’î tarafından yapılan bazı eklemeler ve tercüme sebebinin izahından sonra aynı zamanda eserin asıl bölümü de olan tercüme başlar. Tercüme sebebi olarak, Şevâhidü’n-nübüvve’nin Farsça yazılmış olması sebebiyle eserin Farsça bilmeyenler tarafından kolaylıkla anlaşılabilmesi için çevrildiği ifade edilir.

Kitap bir mukaddime, yedi bölüm ve bir hâtimeden oluşur. Muhtevası genel olarak şu şekildedir: Mukaddime: Nebî ve Resûl kavramları ile bunlarla alakalı bazı hususlarda bilgiler verilir. Rükn-i Evvel: Hz. Peygamber’in doğumundan evvel meydana gelmiş ve onun peygamberliğinin delili kabul edilen bazı durumların izahı hakkındadır. Rükn-i Sânî: Hz. Peygamber’in doğum anından peygamber olarak görevlendirildiği zamana kadarki sürede ortaya çıkan peygamberlik delilleri hakkındadır. Rükn-i Sâlis: Hz. Muhammed’in peygamberliğinden Hicret’e kadarki süreçte ortaya çıkan peygamberlik delilleri hakkındadır. Rükn-i Râbi’: Hz. Peygamber’in Hicret’inden vefatına kadarki süreçte ortaya çıkan peygamberlik delilleri hakkındadır. Rükn-i Hâmis: Vakitleri tam olarak bildirilmeyen, bilinmeyen ve Hz. Peygamber’in vefatından sonra ortaya çıkan peygamberlik delilleri hakkındadır. Rükn-i Sâdis: Ashabdan ve Hz. Peygamber’in torunlarından zuhur eden harikulade haller hakkındadır. Rükn-i Sâbi’: Tâbi’în, Tebe’-i Tâbi’în ve Sûfîlerden zuhur eden harikulade haller hakkındadır. Hâtime: Râfizî ve Hâricîlerin; zındık ve mülhitlerin; Hz. Peygamber’in tebliğ ettiği dine düşmanlık edenlerin uğradıkları ceza ve musibetler hakkındadır. Kitabın genel düzen ve muhtevası bu şekildedir.

Lâmi’î Çelebi, kendisinin bizzat şahit olduğu bazı harikulade halleri de kitaba almıştır. Hz. Peygamber’in ümmetinden zuhur eden olağanüstü hallerin, Hz. Muhammed’in nübüvvetinin delili olduğunu ifade eden Lâmi’î, bilhassa kendisinin de katıldığı Moton Kalesi’nin fethi esnasında şahit olduğu bazı harikulade halleri, Hz. Peygamber’in nübüvvetinin delili olarak tercümesine ilave etmiştir. Lâmi’î Çelebi’nin tercüme sebebi olarak ifade ettiği üzere eser, halkın kolaylıkla anlayabilmesi için dilimize çevrilmiştir. Buna bağlı olarak tercümede herhangi bir sanat kaygısı taşınmamış, sade bir dil, açık ve anlaşılır bir üslup tercih edilmiştir. Aslına sadık kalınarak neredeyse kelime kelime yapılmış bir tercümedir.  Eser boyunca Kur’ân ve hadis kitapları başta olmak üzere, siyer, tasavvuf, megazi vb. kitaplardan sıklıkla istifade edilmiş ve onlara göndermeler yapılmıştır. Bunların rahat anlaşılabilmesi için de her bir iktibasın tercümesinin verilmesine özen gösterilmiştir. Kitapta aktarılan her bir rivayet çoğunlukla “Ve ol cümleden biri oldur ki” kalıp ifadesiyle başlar ve ravi isminin bildirilmesine dikkat edilir.

Eser üzerinde Erdem Can Öztürk tarafından doktora çalışması yapılmıştır (2014). Bu çalışma daha sonra kitaba dönüştürülmüştür ( 2015). Ayrıca Lami’î Çelebi’nin tercümeye yaptığı ilaveler ayrı bir makale olarak da yayımlanmıştır (Öztürk 2016).

Yazarın biyografisi için bk. "Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/lamii-celebi-mahmud-osman