Mevlevî şeyh ve şairlerinden olan Şâhidî İbrahim Dede (ö. 957/1550)’nin Gülşen-i Tevhid adlı eserine yazılmış bir şerhtir. Esasen bu şerh, Fahrî Ahmed Efendi’nin mürşidlerinden Celvetî şeyhi Süleyman Zâtî Efendi (ö. 1175/1762)’nin başlayıp bitiremediği şerhin tamamlanmış şeklidir. Şöyle ki Zâtî Efendi’nin vefatından sonra onun oğlu Şeyh Hüseyin Şâhî Efendi temize çekmesi için bunu halifesi Fahrî Efendi’ye vermiştir. O da bu vazifeyi yerine getirirken Gülşen-i Tevhîd’den altmış kadar beytin şerh edilmediğini görmüş, “Her ki ez dîdâr berhûrdâr şod/ În cihân der çeşm-i û murdâr şod” beytinden aşağısını şerh ederek ikmâl etmiştir (Bursalı 1333: 141; Şimşek 2021: 84-85). Fahrî Efendi şerhi yaparken önce kaynak metni kaydetmiş, ardından beytin toplu tercümesini yapmıştır. Daha sonra ise beyitte geçen kelimeleri açıklamış, beyti bir bütün olarak tasavvufî açıdan şerh etmiştir.

Bazı kaynaklarda bu şerhin Şâhidî İbrahim Dede’nin Gülşen-i Vahdet adlı eserinin şerhi olarak gösterilmesi (Arslan 1994: 10; Aslan 2008: 128) doğru değildir. Hatta eserin İstanbul Hacı Selim Ağa Kütüphanesi Hüdayî Efendi nr. 1254/4’te 50b-60a varakları arasında yer alan nüshasında verilen diğer bilgiler doğruyken eserin adı kataloğa yanlış olarak kaydedilmiştir. Hâlbuki eserin adı dibâce kısmında görüleceği üzere Şerh-i Gülşen-i Vahdet değil Şerh-i Gülşen-i Tevhid şeklinde yazılıdır (vr. 50b).Yurt içinde ve yurt dışında eserin birçok nüshası bulunmaktadır.

Şairin biyografisi ve eserlerinden örnekler için bk. “Fahrî, Ahmed”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fahri-ahmed