16. yüzyılda İran'da yaşamış meşhur şair Urfî-i Şîrâzî'nin Dîvân'ına yapılan Türkçe şerhlerden biridir. Tam adı Ebu'r-Reşîd Ahmed Rüşdî olan şârih, kadılık ve müderrislik görevlerinde de bulunmuştur. İsminin önündeki "Sahhâf" ibaresinden ötürü bir dönem sahhâflık yaptığı da anlaşılmaktadır.

Şerhte yer alan açıklamalardan şârihin Arapça ve Farsça bildiği görülmektedir. Bugünkü mevcut bilgilere göre şerhin 226 varaklık tek nüshası İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Koleksiyonunda TY 3501 numarası ile kayıtlıdır. Bu nüsha, temmet kaydındaki bilgilere göre devrin bilinen müstensihlerinden Kıbleli-zâde Mahmûd tarafından 1154/1741 tarihinde istinsah edilmiştir. Eserin zahriye sayfasında yer alan fihrist, Urfî Dîvânı'ndaki 51 kasidenin ve bazı gazel ile kıt'aların şerh edildiğini göstermektedir. Şerhte yer alan bazı derkenarlar, Rüşdî'nin diğer Urfî Dîvânı şerhlerinden haberdar olduğunu da bildirmesi bakımından dikkat çekicidir. Hatta şârih, metin içinde veya derkenarlarda herhangi bir kelime veya ibare ile ilgili farklı rivayetleri göstermek için Neşâtî, Nazîrî ve Nedîmî'nin Urfî şerhlerinden de alıntılar yapmıştır. Ayrıca şerhteki bazı kelimelerin hangi anlamlara geldikleri derkenarlarda açıklanmış; hangi eserden yararlanıldıysa, o eserin alem olan ismi açıklamaların altında zikredilmiştir. Eserin yapısına ve şârihin şerh metoduna bakılarak, bu şerhin tercümeye yakın şerhler arasında değerlendirilebileceği düşüncesi ileri sürülebilir. Bunun yanı sıra bazı kelime, terkip veya ibarelerle Urfî'nin hangi anlamları kastettiği de şârih tarafından "ma'nâ-yı beyt budur ki..., mahsûl-i beyt budur ki..., ma'nâ-yı dürüst budur ki..." ifadeleriyle başlayan cümlelerde açıklanmıştır.

Bu şerh üzerine Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi'nde Hasan Fahri Dural tarafından bir doktora tezi hazırlanmaktadır.

Müellifin biyografisi için bk. "Rüşdî, Sahaf Ebu'r-Reşid Ahmed Rüşdî Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/rusdi-sahaf-eburresid-ahmed-rusdi