Yûsuf Hâlis'in Kırım Savaşı'nı (1270/1853 - 1272/1856) ve safhalarını, bu savaş sonunda kazanılan zaferi, vatan sevgisi vb. duyguları dile getirdiği manzum eseri. 32 sayfadan oluşan eser, genel itibariyle zafer-nâme, fetih-nâme, gazâ-nâme türlerinin özelliklerini taşımakta olup Türk savaş edebiyatının örnekleri arasında gösterilebilir. Çeşitli nazım şekilleri ve türlerinde kaleme alınmış 13 manzumeden oluşan Şeh-nâme-i Osmânî'de; askerlere moral verme, fetih ve zaferleri kutlama, vatan kavramının önemini dikkatlere sunma hedeflenmiştir. 

Eser, Türkçe iki beyitlik takriz ve Arapça üç beyitlik kıt'adan oluşan bir mukaddimeyle başlamaktadır.  Bunları askerlerin ağzından yazılmış "fahriyye-i askeriyye" muhtevalı 25 beyitlik bir kaside takip etmektedir. Bu kasidenin ardından şairin askerlere cesaret ve moral verdiğini belirten başlıksız bir müfred yer almaktadır. Eserin dördüncü manzumesi, başlığında "dâstân-ı askerî" ifadesinin geçtiği, "Vatan evlâdları gayret idelim / Arş oğullar ileriye gidelim" mısralarının tekrarlandığı, askerlerin gayretini arttırmayı amaçlayan yirmi bentlik bir muhammestir. Kurban Bayramı'nda yazıldığı söylenen ve başlığında "münâcât" türünde olduğuna işaret edilen beşinci manzume, "meded" redifli 24 beyitlik bir kasidedir. Savaşta düşmana karşı askerlerimizin galip gelmesine yönelik dua, dilek ve yakarışları ihtiva etmektedir. Altıncı manzume,  Kırım Savaşı esnasında Rusların kendi gemilerini batırmak zorunda kalmalarını mizahi bir üslupla anlatan iki beyitlik kıt'adır. Yedinci manzume, düşmanın Sinop'ta Osmanlı donanmasını yakması hadisesinin "intikam"ının alındığını belirten iki beyitlik bir kıt'adır. İki beyitlik bir başka kıt'a olan sekizinci manzumede, müttefiklerin gemilerinin İstanbul'da bulunmasından duyulan memnuniyet ifade edilmektedir. Dokuzuncu manzume, şairin düşmana karşı kahrını ve duyduğu öfkeyi dile getiren, başlığında "şarkı" ibaresi de bulunan, altı bentlik mütekerrir bir murabbadır. Onuncu manzume, Kırım Savaşı'nda Yunanlıların sınır tecavüzüne karşı görevlendirilen Keçecizâde Fuad Paşa'nın övüldüğü, "seyf ü kalem" redifli 22 beyitlik bir kasidedir. "Târîh-i Muhtasar Muhârebe ile Fetih-nâme-i Sivastopol" başlığını taşıyan, 64 bentlik murabba nazım şeklindeki on birinci manzumede Kırım Savaşı'nın nasıl başladığı, Avrupa devletleriyle ittifak, paşaların kahramanlıkları, savaştan çeşitli sahnelerin tasviri, zaferden duyulan sevinç işlenirken manzumenin sonunda zafer için düşürülen tarih de yer almaktadır. On ikinci manzume, "Nusret-nâme" başlıklı olup Osmanlı ve müttefik devletlerin paşalarının başarılarını da konu edinen dokuz bentlik bir murabbadır. Eserin son manzumesi; vatan sevgisini, vatanı ihya etmeyi, vatana feda olmayı işleyen, eski şairlerin şiir anlayışının eleştirisini ihtiva eden 102 beyitlik "vatan" redifli bir kasidedir.

Eserin nerede ve ne zaman basıldığına dair bir kayıt bulunmamakla birlikte 2. sayfasında 1270/1853-54 tarih kaydı ve 21. sayfasında da "sâl-i zafer" ibaresinin delalet ettiği 1271/1855 tarihi vardır. Şeh-nâme-i Osmânî, matbu nüshasından hareketle bir inceleme ile birlikte tam metin olarak yayımlanmıştır (Bozkurt 2019).

Şairin biyografisi için bk. "Hâlis, Yûsuf Hâlis Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/halis-yusuf-halis-efendi