Eski Uygur dönemine ait bir vinaya metni.

Budist Uygur Edebiyatı içerisinde yer alan ve Tripitaka (Uygurcada üç erdini, üç agılık) adı verilen külliyatı oluşturan eserler vinayalar, sūtralar ve abhidarmalar olarak bilinmektedir. Bunlardan vinayalar; manastır cemaatinin, Budist rahip ve rahibelerin hayatını, günlük yaşamlarını düzenleyen kuralları içine alan eserlerdir (Barutçu Özönder 2002: 474). Vinayavibhanga , bu vinayalardan biri olup Budizmin “Sarvāstivāda” ekolüne aittir. Sarvāstivāda Budizm okulunun tarihi, MÖ 2. ila 1. yüzyıllarda kuzey Hindistan'da ayrı bir grup olarak yükselişinden başlar, 7. yüzyıla kadar uzanan geniş bir zaman dilimine ve büyük bir coğrafi alana uzanır. “Sarvāstivāda”, Sanskritçe sarvam asti'den türetilmiştir, yani esasen “her şey vardır/her şey vardır” anlamına gelir. Vinayavibhanga ise Pratimoksa üzerine yapılan açıklamaları içermekte, . genel suç kategorilerinden bahsetmektedir. Her suç için dört madde yer almaktadır. Eser, bu dört madde kuralın nasıl ortaya çıktığını anlatan bir öyküden, Pratimoksa kuralından, kural hakkında ayrıntılı bir açıklamadan ve kurallara yönelik ortaya çıkabilecek istisnaların koşullarını açıklayan öykülerden oluşmaktadır (Elverskog 2020: 50).

Sarvâstivada Vinayavibhanga'sı ile ilgili yayın, Maue'ye aittir. Dieter Maue, çalışmasında (1996) bahsi geçen vinayanın bir parçası olan, Brahmi alfabesiyle yazılmış Sanskritçe-Uygurca iki dilli bir metni tespit etmiş ve yayımlamıştır. Maue'nin tespit ettiği el yazmasının bir Çince kitap tomarının sol tarafına yazılı olduğu kaydedilmektedir (Elverskog 2020: 50).