En uzun Budist sûtralardan biri olan Buddhâvatamsaka’nın son bölümünün bir parçası.

Budist Uygur Edebiyatı içinde ele alınan bu eser, Buddhâvatamsaka’nın da çevirmeni olan Anzang tarafından çevrilmiştir. Samantabhadracaryâpranidhâna’nın kolofonundan edinilen bilgiye göre Anzang bir Hanlin akademisyenidir. VIII. yüzyılda Çin’in Tang İmparatorluğu döneminde kurulan Hanlin Akademisi, akademik ve idari bir kurumdur ve akademisyenlerin ana görevlerinden biri Çin klasiklerinin yorumlanmasıdır. Anzang, görevi sebebiyle metni 1259 Temmuz ve 1260 Temmuz tarihleri arasında Buddhâyatamsaka’dan sonra çevirmiştir.

Eserin, Institut Vostokovedenija, Turfansammlung ve Ryûkoku Üniversitesinde bulunan Otani Koleksiyonu’nda birkaç Uygurca fragmanı bulunmaktadır. Bu fragmanların Samantabhadracaryâpranidhâna’nın Çince tercümesinden çevrildiği düşünülmektedir ve fragmanlar manzum biçimde yazılmıştır. Eserin, Çince birkaç tercümesi bulunduğundan eserin hangisinden çevrildiği bilinmemektedir. 1911 yılında eserin, her biri 42 satır olan Uygurca iki kalıp baskı fragmanı Radloff tarafından tanıtımı yapılmadan yayımlanmıştır. 1958 yılında Ishinama bu yayımın Samantabhadracaryâpranidhâna’ya ait olduğunu tespit etmiş ve aynı yıl Haneda bunları tekrar yayımlamıştır. Turfansammlung’daki iki diğer Uygurca fragman ve bir kolofon ise ilk olarak 1965 yılında Arat tarafından yayımlanmıştır. Zieme ise1982 yılında Arat’ın yayımlamış olduğu bu kolofonu tekrar yayımlamış ve bununla beraber Turfansammlung’da bu eserin birkaç farklı fragmanını tespit etmiştir.