SALÂMÂN U ABSÂL (LÂMİ'Î ÇELEBİ)
alegorik mesnevî
Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân (d.878/1472-ö.938/1532)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Bursalı Lâmi’î Çelebi’nin (ö.1532) İranlı şair Molla Câmî (ö.1492)'den çevirdiği, Yunan kaynaklı alegorik mesnevi. Lâmi’î, eserinin adını “sebeb-i tahrir”de Salâmân u Absâl olarak zikreder. Eser mesnevî nazım şekliyle ve aruzun “fâ‘ilâtün fâ‘ilâtün fâ‘ilün” kalıbıyla yazılmış, 1903 beyitlik alegorik bir aşk hikâyesidir. Bölüm başlıkları mensur olup bu başlıkların çok sayıda ve uzun cümlelerden müteşekkil olması dikkat çekicidir. Mesnevîde Lami’î'nin farklı nazım biçimlerinde ilave ettiği şiirler de vardır. Bunların beş tanesi gazel, biri murabba,  biri de kaside nazım şekliyle yazılmış bir mersiyedir. Lâmi'î'nin bu mesneviyi hangi tarihte yazdığına dair tezkirelerde herhangi bir malûmat yoktur. Ancak, eserle ilgili bazı ipuçlarını değerlendirerek Lâmi’î’nin eserini gençlik dönemlerinde yazdığı tahmin edilmektedir (Uludağ 2013: 62-63).

Eserin giriş bölümünde mesnevî nazım şekliyle yazılmış tevhîd, münacat, naat ve Sultan I. Selim (ö.1520) vasfında 44 beyitlik methiye bölümleri yer almaktadır. Methiyeden sonra “Sebeb-i Tahrir” başlığı altında şair kendi kendisiyle hasbihale başlar. Fakr u zaruret içindeyken ansızın Câmî’den bir kadeh sunulduğunu, Salâmân u Absâl’ı Câmî’den tercüme ederek, bu kıymetli eserine Türk elbisesi giydirdiğini ifade eder. Lâmi‘î, bu hikâyeyi Câmî’den çok önce İbn-i Sinâ (ö.1037)’nın zikrettiğini ve konuyla ilgili değişik hikâyeleri “İşârât” isimli eserinde bir araya topladığından bahsederek hikâyenin menşeine ve içeriğine değinir. Daha sonra kemal sahiplerinin bu konuda kalem oynattıklarından ancak eserin değerini bilmediklerinden, esere gereken ihtimamın gösterilmediğinden yakınarak, eseri yeni baştan ele aldığını ve açık bir üslupla işlediğini söyler.

Salâmân u Absâl’ın özeti şöyledir: Çok eski zamanlarda Yunan ülkesinde bir padişah, danışmanı olan Hakîm’in derin bilgisiyle kadın olmaksızın sihir yoluyla bir erkek çocuk sahibi olur. Çocuğa “Salâmân” adı verilir ve “Absâl” isminde16 yaşında çok güzel bir kız ona sütanne tutulur. Çocuğu ihtimamla büyüten Absâl ona âşık olur. Salâmân ergenlik çağına gelince Absâl bütün cinsî cazibesiyle onu kendisine bağlar. Padişah onları ayırmak istese de muvaffak olamaz. Absâl'ı çok seven Salâmân, ondan vazgeçmez ve birlikte kaçarak Hürrem adasına gelirler. Padişah cihanı gösteren sihirli aynası sayesinde onları bulur ve sihir kuvvetiyle Salâmân'ın erkekliğini alarak Absâl'a yaklaşmasına mani olur. Bu durumun babasının himmetiyle olduğunu anlayan Salâmân pişman olarak memleketine döner. Padişah mülkünü Salâmân’a bırakacağını, ama bunun için Absâl’dan ayrılması gerektiğini söyler. Salâmân bunu kabul etmez ve sevdiğiyle beraber tekrar kaçıp, kendilerini ateşe atarak intihara kalkışırlar. Absâl ölür, Salâmân ise babasının sihri sayesinde kurtulur. Absâl'ın ölmesiyle çılgına dönen Salâmân'a Hakîm, ebedî güzelliğin timsali olan Zühre’yi gösterir. Salâman Zühre’ye aşık olarak şehevî aşktan kurtulur. Padişah da tacını ve tahtını oğluna bırakır.

Eserin son bölümünde bu hikâyede anlatılanlardan ne kastedildiği açıklanır. Eserdeki sembollerle ilgili yazar tarafından yapılan açıklama şu şekildedir: Eserin görünüşte bir kıssa olduğu ancak içinin hikmetle dolu olduğu vurgulanır. Hikâye, ruhun (mânâ) vücût (madde) egemenliğinden nasıl kurtulacağını tasavvufî niteliklerle anlatmaktadır. Padişah (akl-ı evvel), Hakîm (feyz-i bâlâ), Salâmân (rûh), Absâl (beden), Zühre (ilahî ve ebedî güzellik), ateş (riyâzet) vb. alegorik unsurlar ilahî aşk uğruna çekilen ıstırabı dile getirmek için kullanılan birer araçtır.

Türk edebiyatında Salâmân u Absâl mesnevisini Camî’den tercüme yoluyla ele alan tek şair Lâmi’î'dir.  Lâmi’î, şiir haline getirilmiş küçük ahlâkî-didaktik manzumelerle eseri zenginleştirmiş ve sıradan bir çeviri olmaktan uzaklaştırmıştır. Salâmân u Absâl üzerine tespit edilebilen üç yazma nüshasının (İstanbul Üniversitesi Ktp. Ty. Nr. 3088; Ankara Milli Ktp., A 736/1, İngiltere Manchester Ms.77) karşılaştırılmasıyla bir doktora tezi (Uludağ 1997) hazırlanmış, tez daha sonra kitap olarak neşredilmiştir (Uludağ 2013).

Şairin biyografisi için bk. “Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http:// http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/lamii-celebi-mahmud-osman.

Eserden Örnekler


Bu Nâme-i Nâm-dâr-ı Hikmet-şi’âr ve Cerîde-i Çün Harîde-i ‘İbret-disârun Sebeb-i Tahrîri ve Bâ’is-i Tasvîri Beyânındadur.

Bir gün eylerken gönül mülkinde seyr

Murg-ı cân kıldı sühan bâğına tayr


İstedi kim evce pervâz eyleye

Nev-nevâlar birle şehnâz eyleye


‘Akl dâmen-gîr olup bend eyledi

Ana yani böyle hoş pend eyledi


Lâmi‘î bu şûr u gavgâ niçe bir

Dilde safra cânda sevdâ niçe bir


Niçe bir her perdeden sâz idesin

Evc-i fikretden ser-âgâz idesin    (Uludağ 2013: 363-364)

...

Nâgehan Câmî’den irdi bir kadeh

Nûş idüp soldı dil ü cânum ferağ


‘Ûd-veş bir perdeden ķılmış nevâ

K’itdi od ney gibi içüm ol hevâ


Hâl-i insânîden idüp turfe yâd

Virmiş Absâl u Salâmân ana ad


Ser-te-ser ol nüsha etvâr-ı sülûk

Mürşid-i râh-ı yakîn deffü’ş-şükûk


Gerçi kim bu nükteyi evvel belî

Ehl-i ‘irfân zikrin idüp Bû ‘Alî


İdüben bî-hadd letâyif anda harc

Eylemiş dürc-i İşârât’ında derc


Ķudreti yetdükçe her ehl-i kemâl

Yazmış ol hûbun yüzinde hatt u hâl


Bilmemişler servinün endâzesin

Eksük itmişler gülinün gâzesin


Görüp ol ahvâli bu üstâd-ı râz

Eylemiş ol servi bir şem’-i tırâz


Gurre-i rûyını ķılmış âftâb

Turre-i mûyını itmiş müşg-i nâb


Sürme çekmiş nergis-i sîr-âbına

Şâne urmış sünbül-i pür-tâbına


Mâ-hasal ol dilber-i ra’nâyı cân

Görüben âşüfte oldı bir zamân


Serv-i dil-cûsına akdı su gibi

Yakdı bağrın lâle-i hod-rû gibi


Bildi kim bu serv-i nâz-ı hulle-pûş

Kim lebi câmıdur anun Hızr’a nûş


Geyse Rûmî-câme vü Türkâne-tâc

Çîn ü Mâçîn’den alur bâc ü harâc     (Uludağ 2013: 367-368)

Kaynakça


Abdülkerim b. Hüseyin (1299). Kıssa-i Salâmân u Absâl. İstanbul.

Avşar, Ziya (2007). “Evrensel Bir Hikâye: Salâmân u Absâl ve Kökeni”. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 2(4): 185-200.

Ayan, Gönül (1994). “Lâmiʻî Çelebi’nin Hayatı, Edebi Kişiliği ve Eserleri”. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (1): 43-65.

Babür, Yusuf (2014). “Lâmi‘î Çelebi, Salâmân ve Absâl, Haz. Erdoğan Uludağ, Büyüyen Ay yayınları, İstanbul 2013”; Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED] (51): 463-467.

Burmaoğlu, Hamit Bilen (hzl.) (1989). Bursalı Lâmiʻî Divânı’ndan Seçmeler. Ankara: KB Yay.

Bursalı Mehmed Tâhir (1333-1342). Osmânlı Müellifleri. 3 Cilt. İstanbul.

Câmî, Abdurrahman (1985). Salâmân ve Absâl.Çev. Abdülvehhâb Tarzî. İstanbul. MEB. Yay.

Çelebi, Asaf Halet (1940). Molla Câmî Hayatı, Şahsiyeti, Eserlerinden Parçalar. İstanbul: Kanaat Kitabevi. 

Çeneli, İlhan (1972) “Lâmî’nin Selâmân u Ebsâl Adlı Mesnevîsi”. Türk Kültürü. (120): 1246-1250.

Erdoğan, İsmail (2013) “Ali Suavî’nin ‘Salâmân ve Absâl’ hikâyeleri ile ilgili yazısı üzerine bir değerlendirme”. The Journal of Academic Social Science Studies 6 (2):1437-1448.

Faik Reşad (1311). Eslâf. C.II. İstanbul. 

Gibb, Elias J. W. (1904). A History of Ottoman Poetry. C. 3. London.

Gürkan, Sabiha (1951). Lâmi’î Çelebi’nin Absâl ve Salâmân Mesnevîsi ile Molla Câmî’nin Absâl ve Salâmân Mesnevîsi’nin Karşılaştırılması. Lisans Tezi. İstanbul:  İstanbul Üniversitesi.

Hikmet, Ali Asgar (1991). Câmî, Hayatı ve Eserleri. Çev. M. Nuri Gençosman. İstanbul: MEB. Yay.

Hunayn b. İshak. “Kıssat Salâmân u Absâl”. Köprülü Ktp. 868,138 yk. (mecmua içinde; yk: 120-128 ).

Karahan, Abdülkadir (1957). “Lâmiʻî”. İslâm Ansiklopedisi. C. 7. İstanbul: MEB Yay. 10-15.

Kaya, İdris Güven (hzl.) (2007). Lâmiʻî’nin Salâmân ve Absâl Mesnevisi ve Mesnevideki Mitolojik Unsurlar. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Yay.

Kayaokay, İlyas (2018). “Oedipus Kompleksi Bağlamında Lâmi’î’nin Salâmân u Absâl Mesnevisi”. Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal (17): 50‐63.

Kemikli, Bilal ve Süleyman Eroğlu (edt.) (2011). Bursalı Lâmî Çelebi ve Dönemi. Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yay.

Kılıç, Esra (2018) “Salâmân u Absâl Mesnevisindeki Absâl’ın Kökeni Üzerine”. Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi. TEBDİZ Özel Sayısı 2 (4): 156-166.

Kut, Günay (2003). “Lâmiʻî Çelebi”. İslâm Ansiklopedisi. C. 27. İstanbul:  TDV Yay. 96-97.

Kut, Günay (2005). “Lâmiʻî Chelebi and His Works”. Yazmalar Arasında Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları I. İstanbul: Simurg Yay.

Şahinoğlu, Nazif (1981).Nüvîdî-yi Şîrâzî ve Salâmân u Absâl’ı. Erzurum.

Tezcan, Nuran (1979). “Bursalı Lâmiʻî Çelebi”. Ankara Üniversitesi Türkoloji Dergisi . VIII (1): 305-345.

Tezcan, Nuran (2002). “Lâmiʻî’nin Bazı Eserlerinde Kadın Tipleri ve Kadınla İlgili Düşünceler”. Türklük Bilgisi Araştırmaları, Barbara Flemming Armağanı 26 (II): 281-294.

Uludağ, Erdoğan (1997). “Lâmiʻî’nin Salâmân u Absâl Adlı Mesnevisi”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi 8: 67-77.

Uludağ, Erdoğan (hzl.)(1997). Vak’aya Dayalı Bir Eser Olarak Lâmi’î Çelebi’nin Salâmân u Absâl Mesnevisi (İnceleme-Karşılaştırmalı Metin-Sadeleştirme). Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.

Uludağ, Erdoğan (hzl.) (2013). Lâmiʻî Çelebi Salâmân ve Absâl. İstanbul: Büyüyen Ay Yay.

Atıf Bilgileri


ULUDAĞ, Erdoğan. " SALÂMÂN U ABSÂL (LÂMİ'Î ÇELEBİ)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/salaman-u-absal-lami-i-celebi. [Erişim Tarihi: 21 Kasım 2024].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 ŞEVÂHİDÜ'N-NÜBÜVVE (LÂMİ'Î ÇELEBİ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. Erdem Can Öztürk
Görüntüle
2 FÜTÛHU'L-MÜCÂHİDÎN/NEFAHÂTÜ'L-ÜNS TERCÜMESİ (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Dr. Öğr. Üyesi Songül Karaca
Görüntüle
3 VÎS Ü RÂMÎN/ VEYSE VÜ RÂMÎN (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. murat öztürk
Görüntüle
4 HüSN Ü DİL (LÂMİ’Î ÇELEBİ ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Prof. Dr. Mehmet Fatih Köksal
Görüntüle
5 MÜNÂZARA-İ BAHÂR U ŞİTÂ/ MÜNÂZARA-İ SULTÂN-I BAHÂR BÂ-ŞEHRİYÂR-I ŞİTÂ (LÂMİ'Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. Sadettin Eğri
Görüntüle
6 ŞERH-İ DÎBÂCE-İ GÜLİSTÂN (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. Mehmet Nuri Çınarcı
Görüntüle
7 MÜNŞE'ÂT-I LÂMİ’Î (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Prof. Dr. Hasan Ali ESİR
Görüntüle
8 HALL-İ MU’AMMÂ-YI MÎR HÜSEYN / ŞERH-İ ESMÂ’-İ HÜSNÂ / MİR’ÂTÜ’L-ESMÂ / CÂM-I CİHÂN-NÜMÂ / TEFE’Ü’L-NÂME (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Araş. Gör. Songül Akboğa
Görüntüle
9 RİSÂLE-İ ARÛZ (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î, Mahmûd b. Osmân Araş. Gör. MUSTAFA KILIÇ
Görüntüle
10 MENÂKIB-I ÜVEYSÜ'L-KARÂNÎ (LÂMİ’Î ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Dr. Öğr. Üyesi Orhan KILIÇARSLAN
Görüntüle
11 ʻİBRET-NÂME/ ʻİBRET-NÜMÂ (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osman Dr. Öğr. Üyesi ATİYE NAZLI
Görüntüle
12  HEFT PEYKER (LÂMİ’Î ÇELEBİ ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Dr. Öğr. Üyesi ASLI AYTAÇ
Görüntüle
13 MEVLİDÜ'R-RESÛL (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. SÜLEYMAN EROĞLU
Görüntüle
14 MAKTEL-İ İMAM HÜSEYİN/MAKTEL-İ ÂL-İ RESÛL (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Dr. Öğr. Üyesi Hulusi Eren
Görüntüle
15 ŞEM' Ü PERVÂNE (LÂMİ’Î ÇELEBİ) Lâmi'î Çelebi, Mahmûd b. Osmân Doç. Dr. Sadık Armutlu
Görüntüle
16 DÎVÂN (CA’FER) Ca’fer, Tâcî-zâde Ca’fer Çelebi Dr. Fatma Meliha Şen
Görüntüle
17 MÜNŞE’ÂT (CA’FER) Ca’fer, Tâcî-zâde Ca’fer Çelebi Dr. Fatma Meliha Şen
Görüntüle
18 TERCEME-İ CÂMEŞÛY-NÂME (FİRDEVSÎ) Firdevsî, Şerefeddîn Mûsâ, Uzun Firdevsî, Firdevsî-i Rûmî, Firdevsî-i Tavîl, Türk Firdevsî Dr. Öğr. Üyesi Ozan Kolbaş
Görüntüle
19 KİTÂB-I TÂLİ'-İ MEVLÛD / TÂLİ’-İ MEVLÛD-İ KEBÎR (FİRDEVSÎ) Firdevsî, Şerefeddîn Mûsâ, Uzun Firdevsî, Firdevsî-i Rûmî, Firdevsî-i Tavîl, Türk Firdevsî Doç. Dr. Himmet BÜKE
Görüntüle
20 HEŞT BİHİŞT / KİTÂBÜ’S-SIFÂTİ’S-SEMÂNİYYE FÎ ZİKRİ’L-KAYÂSIRETİ’L-OSMÂNİYYE (İDRÎS) İdrîs, İdrîs-i Bitlîsî Doç. Dr. ADNAN OKTAY
Görüntüle
21 ŞERH-İ MESNEVÎ-İ MA’NEVÎ (İDRÎS) İdrîs, İdrîs-i Bitlisî Doç. Dr. ADNAN OKTAY
Görüntüle
22 ŞEHRENGÎZ DER-MEDH-İ CÜVÂNÂN-I EDİRNE / ŞEHRENGÎZ-İ EDİRNE (MESÎHÎ) Mesîhî, Îsâ Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
23 DÎVÂN (ŞÂMÎ) Şâmî, Şâmlıoğlu Mustafâ Bey Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
24 HEFT PEYKER (ABDÎ) Abdî Dr. Öğr. Üyesi ASLI AYTAÇ
Görüntüle
25 CEMŞÎD Ü HURŞÎD (ABDÎ) Abdî Prof. Dr. Adnan Ince
Görüntüle