Eserden Örnekler

Sebeb-i Te’lîf-i Kitâbı ve Kal’a-i Yanuk Üzerinde Vâki’ Olan Muhârebe-i Bî-Hisâbı Beyân İder

Bir gice kim Husrev-i çarh-ı berîn                      

Meh gibi Şebdîz-şebe saldı zîn

Bağladı yanında alaylar nücûm

Eylediler biri birine hücûm

Oldı o sahrâda èacâyib kırân

Düşdi yire niçe ser-i serverân

Kelleler idi dökilen bî-hisâb

Halk-ı cihân sandılar anı şihâb

Kavs-i kazâdan atılup tîrler

Sındı niçe nîze vü şemşîrler

Yıldızı düşdi niçe serverlerüñ

Olmadı nef’i zırıh u miğferüñ  (ŞM. 398-403).

Tetimme-i Kelâm-ı Sâbık

Kalmadı çün seyre sülûke mecâl

Oldı dile gülşen-i ma’nî mecâl                                 

Buldum anuñ berg-i gülin râygân

Anı kitâb içine kodum hemân

Sünbülini satr-ı kitâb eyledüm

Güllerini fasl-ı hitâb eyledüm

Oldı çemenzârı çü hatt u hurûf

Âb-ı revânına ideler zurûf

Murg-ı dilüñ oldı bu eglencesi

Bülbül-i bâğa nite kim goncesi

Oldı bu da ma’nîde bir Gülsitân

Bûy-ı ma’ârifle güli dilsitân

Belki bu bir Mahzen-i Esrâr’dur

Her varakı Gülşen-i Envâr’dur (ŞM. 674-80).

Matla’-ı Kelâm-ı Sa’âdet-encâm vü Hitâb-ı Bâ-’İtâb Be-Dil-i Şeydâ-yı Nâ-kâm

Ey dil-i şûrîde vü şeydâ seni

Pend ile bend idemedüm vâ beni

Virmişidüm niçedür nush u pend

Gûşuña asmaduñ olup hûş-mend

Niceye yâ bu hevâ vü heves

Girmedi mi gûşuña bang-ı ceres

Kâfile-sâlâr-ı ‘ömr gitdi âh

Yolı bitürdüñ meded olduñ tebâh  (ŞM. 729-732).