ŞÂH U DERVÎŞ (GÜFTÎ)
aşk mesnevisi
Güftî, Ali (d. ?/? - ö. 1088/1677)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Güftî’nin Şâh u Dervîş’i, 1061/1650-51 tarihinde aruzun “müfte’ilün müfte’ilün fâ’ilün” kalıbıyla kaleme alınmış 628 beyitlik bir aşk mesnevisidir. 

Fuad Köprülü, Şâh u Dervîş için “Şairin Bahâyî Efendi nâmına nazma başlayıp -elimizdeki nüshaya nazaran- ikmâl edemediği Şâh u Dervîş tercümesi, onun bütün muâsırları gibi Acemâne edadan kurtulamamakla beraber, kuvvetli bir nazım lisanına mâlik olduğunu göstermektedir.” ifadelerini kullanmaktadır (Köprülü 1928: 1750). Fakat eldeki nüshadan, eserin Şeyhülislâm Bahâyî Efendi’ye sunulduğu tespit edilememektedir (İnan 2006: 31). Ayrıca eserin tercüme olup olmadığını ortaya koyabilmek, -başta Hilâlî’nin eseri olmak üzere- Güftî’den önce yazılan Şâh u Dervîş mesnevilerinin incelenmesini ve bu eserlerle mukayeseli bir çalışma yapılmasını gerekli kılmaktadır. Zira Güftî, eserinde Şâh u Dervîş’in bir tercüme olduğu bilgisini vermemektedir (2006:34).

Eserin telif sebebi, Teşrîfatü’ş-Şu'arâ ile benzerlik göstermektedir. Şairin, çektiği mihnetlerden dem vurduğu ve talihsizliğinden yakındığı bir girişten sonra Güftî, bu düşüncelere gark olmuşken uykuya dalar ve bir rüya görür. Rüyasında yeşiller içerisinde göz alıcı bir kasra şahit olur ve bu kasırda uzun boylu bir güzele tesadüf eder. Ona derdini anlatır. Güftî’nin karşılaştığı bu güzel de kendisinden övgüyle bahseder. Şairin mazhar olduğu bu iltifat, Şâh u Dervîş’in telif edilmesinin başlıca sebebidir (2006:32-33).

Eser, temelde üç ana başlık (giriş, konu, sonuç) hâlinde toplanabilecek 27 bölümden oluşmaktadır (2006:36) Şâh u Dervîş, bir şehzâde ve derviş arasında geçen ve yaşanan birtakım hadiseler neticesinde mutlu sonla biten bir aşkı konu edinir. Bununla birlikte eserde iki müstakil hikâye daha mevcuttur (İnan 2006:40-51). Eserlerinde genel itibariyle ağır bir dil kullanan Güftî, burada da Arapça-Farsça kelime ve terkip ağırlıklı bir dil tercih etmiştir (İnan 2006: 91-93).

Eserin bilinen tek nüshası, Yapı Kredi Sermet Çifter Araştırma Kütüphanesi 599 numarada kayıtlı yazmanın “1b-19a” sayfalarında bulunmaktadır (İnan 2006: 30-31,38). Eser üzerine Murat Umut İnan ve Teymur Erol tarafından iki yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (İnan 2006; Erol 2009).

Şairin biyografisi için bk. "Güftî, Ali." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/gufti-ali

Eserden Örnekler


Der-Sıfat-ı ‘Işk

Turfe revişdür reviş-i kâr-ı ‘ışk

‘Akl olamaz bunda haber-dâr-ı ‘ışk


Lâzıme-i ‘ışk olur mahv-ı kül

Kim budur âyîn-i kadîm-i sübül


‘Işk-ı celî-şa’şa’a hurşîddür

Râbıta-i ‘âlem-i tefrîddür


‘Işk ‘aceb sûz u güdâzendedür

Çehre-i âmâle tırâzendedür


‘Işk ‘aceb ma’nî-i neşnîdedür

Nûr-dih-i merdümek-i dîdedür


Sâgar-ı ‘ışk olmasa ger meykede

Gonca-i câm olmaz idi vâ-şüde


‘Işk kaçan cilve-i âzerm ider

Hâtır-ı ma’şûkı o dem nerm ider


‘Işkdur esrâr-ı nihândan murâd

Nükte-i mahfî vü ‘ayândan murâd


‘Işkdur âyîne-i envâr-ı zât

Belki hem ol âyîne-i vehm-sıfât


‘Işkdur a’yânda olan cilveger

Cümle-i eşkâl ü rüsûm u suver


‘Işkdur ol bâde-i lây-ı kadîm

Ser-hoş-ı teh-cür’ası ‘akl-ı kelîm


‘Işk dile bâde vü hem cândur

Cür’a-keşi ‘ârif-i Bistâm’dur


Olmasa ger da’vet-i ‘ışk-ı dü-lâ

Olmaz idi gonca-i mi’râc vâ


‘Işkdur asl-ı sühan-ı ehl-i hâl

Belki hem ol âyîne vü hem cemâl (İnan 2006:162-163)

Kaynakça


Erol, Teymur (2009). Edirneli Güftî’nin Şâh u Dervîş Mesnevisi (İnceleme ve Transkripsiyonlu Metin). Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi.

İnan, Murat Umut (2006). Edirneli Güftî Ali ve Şah u Derviş Mesnevisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.

Köprülü, Fuad (1928). “Edirneli Güftî”. Millî Mecmûa (109): 1750-1751.



Atıf Bilgileri


Varol, Yunus Emre. "ŞÂH U DERVÎŞ (GÜFTÎ)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/sah-u-dervis-gufti. [Erişim Tarihi: 02 Mayıs 2025].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 DÎVÂN (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
2 TEŞRÎFÂTÜ'Ş-ŞU'ARÂ (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
3 ZAFER-NÂME (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
4 GAM-NÂME (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
5 HİLYE-İ HASENEYN VE 'AŞERE-İ MÜBEŞŞERE (GÜFTÎ) Güftî, Ali Prof. Dr. Mehtap Erdoğan Taş
Görüntüle
6 ZELLE-NÂME (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
7 HASB-I HÂL (GÜFTÎ) Güftî, Ali Araş. Gör. Yunus Emre Varol
Görüntüle
8 LEMEZÂT-I HULVİYYE EZ LEMEÂT-I ULVİYYE (MAHMUD CEMALEDDİN HULVÎ) Mahmud Cemaleddin el-Hulvî Diğer Özlem Şamlı
Görüntüle
9 AHBÂRÜ’L-'İBER (ZA’ÎFÎ, MUHAMMED) Za'îfî, Muhammed Dr. Necmiye Özbek Arslan
Görüntüle
10 KIRK HADİS TERCÜMESİ (FEYZÎ-İ KEFEVÎ) Feyzî-i Kefevî Prof. Dr. Adem Ceyhan
Görüntüle
11 ZÜBDETÜ'N-NESÂYİH VE UMDETÜ'T-TEVÂRÎH (IYÂNÎ) Iyânî, Cafer Iyânî Bey Prof. Dr. Osman Ünlü
Görüntüle
12 RÂZ-NÂME FÎ MENÂKIBİ'L-ULEMÂ VE'L-MEŞÂYİH VE'L-FUZELÂ (KEFEVÎ HÜSEYİN) Kefevî, Hüseyin ismail Aksoyak
Görüntüle
13 ES-SEYFÜ'L-MESLÛLÜ FÎ ŞERHİ'R-RESÛLİ (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafa b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
14 HADÎS-İ ŞERÎFLER MECMUASI (MUSTAFÂ b. BÂLÎ) Mustafâ b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
15 HÂŞİYE ALÂ ŞERHİ MİFTÂH (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafâ bin Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
16 TUHFE-İ ŞEMSÎ (ŞEMSÎ) Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
17 KARAMAN-NÂME (ŞİKÂRÎ) Şikârî Araş. Gör. Mizan Coşkun Özgür
Görüntüle