- Yazar Biyografisi (TEİS)
Güftî, Ali - Madde Yazarı: Araş. Gör. Yunus Emre Varol
- Eser Yazılış Tarihi:1061/1650-51
- Yazıldığı Saha:Anadolu-Osmanlı
- Edebiyat Alanı:Yazılı Edebiyat / Divan Edebiyatı
- Dönemi:17. Yüzyıl
- Dili:Türkçe
- Alfabesi:Arap
- Yapısı:Manzum
- Niteliği:Bilinmiyor
- Türü/Formu:Mesnevi
- Yayın Tarihi:02/12/2021
ŞÂH U DERVÎŞ (GÜFTÎ)
aşk mesnevisiGüftî, Ali (d. ?/? - ö. 1088/1677)
ISBN: 978-9944-237-87-1
Güftî’nin Şâh u Dervîş’i, 1061/1650-51 tarihinde aruzun “müfte’ilün müfte’ilün fâ’ilün” kalıbıyla kaleme alınmış 628 beyitlik bir aşk mesnevisidir.
Fuad Köprülü, Şâh u Dervîş için “Şairin Bahâyî Efendi nâmına nazma başlayıp -elimizdeki nüshaya nazaran- ikmâl edemediği Şâh u Dervîş tercümesi, onun bütün muâsırları gibi Acemâne edadan kurtulamamakla beraber, kuvvetli bir nazım lisanına mâlik olduğunu göstermektedir.” ifadelerini kullanmaktadır (Köprülü 1928: 1750). Fakat eldeki nüshadan, eserin Şeyhülislâm Bahâyî Efendi’ye sunulduğu tespit edilememektedir (İnan 2006: 31). Ayrıca eserin tercüme olup olmadığını ortaya koyabilmek, -başta Hilâlî’nin eseri olmak üzere- Güftî’den önce yazılan Şâh u Dervîş mesnevilerinin incelenmesini ve bu eserlerle mukayeseli bir çalışma yapılmasını gerekli kılmaktadır. Zira Güftî, eserinde Şâh u Dervîş’in bir tercüme olduğu bilgisini vermemektedir (2006:34).
Eserin telif sebebi, Teşrîfatü’ş-Şu'arâ ile benzerlik göstermektedir. Şairin, çektiği mihnetlerden dem vurduğu ve talihsizliğinden yakındığı bir girişten sonra Güftî, bu düşüncelere gark olmuşken uykuya dalar ve bir rüya görür. Rüyasında yeşiller içerisinde göz alıcı bir kasra şahit olur ve bu kasırda uzun boylu bir güzele tesadüf eder. Ona derdini anlatır. Güftî’nin karşılaştığı bu güzel de kendisinden övgüyle bahseder. Şairin mazhar olduğu bu iltifat, Şâh u Dervîş’in telif edilmesinin başlıca sebebidir (2006:32-33).
Eser, temelde üç ana başlık (giriş, konu, sonuç) hâlinde toplanabilecek 27 bölümden oluşmaktadır (2006:36) Şâh u Dervîş, bir şehzâde ve derviş arasında geçen ve yaşanan birtakım hadiseler neticesinde mutlu sonla biten bir aşkı konu edinir. Bununla birlikte eserde iki müstakil hikâye daha mevcuttur (İnan 2006:40-51). Eserlerinde genel itibariyle ağır bir dil kullanan Güftî, burada da Arapça-Farsça kelime ve terkip ağırlıklı bir dil tercih etmiştir (İnan 2006: 91-93).
Eserin bilinen tek nüshası, Yapı Kredi Sermet Çifter Araştırma Kütüphanesi 599 numarada kayıtlı yazmanın “1b-19a” sayfalarında bulunmaktadır (İnan 2006: 30-31,38). Eser üzerine Murat Umut İnan ve Teymur Erol tarafından iki yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (İnan 2006; Erol 2009).
Şairin biyografisi için bk. "Güftî, Ali." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/gufti-ali
Eserden Örnekler
Der-Sıfat-ı ‘Işk
Turfe revişdür reviş-i kâr-ı ‘ışk
‘Akl olamaz bunda haber-dâr-ı ‘ışk
Lâzıme-i ‘ışk olur mahv-ı kül
Kim budur âyîn-i kadîm-i sübül
‘Işk-ı celî-şa’şa’a hurşîddür
Râbıta-i ‘âlem-i tefrîddür
‘Işk ‘aceb sûz u güdâzendedür
Çehre-i âmâle tırâzendedür
‘Işk ‘aceb ma’nî-i neşnîdedür
Nûr-dih-i merdümek-i dîdedür
Sâgar-ı ‘ışk olmasa ger meykede
Gonca-i câm olmaz idi vâ-şüde
‘Işk kaçan cilve-i âzerm ider
Hâtır-ı ma’şûkı o dem nerm ider
‘Işkdur esrâr-ı nihândan murâd
Nükte-i mahfî vü ‘ayândan murâd
‘Işkdur âyîne-i envâr-ı zât
Belki hem ol âyîne-i vehm-sıfât
‘Işkdur a’yânda olan cilveger
Cümle-i eşkâl ü rüsûm u suver
‘Işkdur ol bâde-i lây-ı kadîm
Ser-hoş-ı teh-cür’ası ‘akl-ı kelîm
‘Işk dile bâde vü hem cândur
Cür’a-keşi ‘ârif-i Bistâm’dur
Olmasa ger da’vet-i ‘ışk-ı dü-lâ
Olmaz idi gonca-i mi’râc vâ
‘Işkdur asl-ı sühan-ı ehl-i hâl
Belki hem ol âyîne vü hem cemâl (İnan 2006:162-163)
Kaynakça
Erol, Teymur (2009). Edirneli Güftî’nin Şâh u Dervîş Mesnevisi (İnceleme ve Transkripsiyonlu Metin). Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi.
İnan, Murat Umut (2006). Edirneli Güftî Ali ve Şah u Derviş Mesnevisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
Köprülü, Fuad (1928). “Edirneli Güftî”. Millî Mecmûa (109): 1750-1751.
Atıf Bilgileri
Benzer Eserler
# | Madde | Yazar | Madde Yazarı | İşlem | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | DÎVÂN (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
2 | TEŞRÎFÂTÜ'Ş-ŞU'ARÂ (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
3 | ZAFER-NÂME (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
4 | GAM-NÂME (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
5 | HİLYE-İ HASENEYN VE 'AŞERE-İ MÜBEŞŞERE (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Prof. Dr. Mehtap Erdoğan Taş |
Görüntüle | ||
6 | ZELLE-NÂME (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
7 | HASB-I HÂL (GÜFTÎ) | Güftî, Ali | Araş. Gör. Yunus Emre Varol |
Görüntüle | ||
8 | LEMEZÂT-I HULVİYYE EZ LEMEÂT-I ULVİYYE (MAHMUD CEMALEDDİN HULVÎ) | Mahmud Cemaleddin el-Hulvî | Diğer Özlem Şamlı |
Görüntüle | ||
9 | AHBÂRÜ’L-'İBER (ZA’ÎFÎ, MUHAMMED) | Za'îfî, Muhammed | Dr. Necmiye Özbek Arslan |
Görüntüle | ||
10 | KIRK HADİS TERCÜMESİ (FEYZÎ-İ KEFEVÎ) | Feyzî-i Kefevî | Prof. Dr. Adem Ceyhan |
Görüntüle | ||
11 | ZÜBDETÜ'N-NESÂYİH VE UMDETÜ'T-TEVÂRÎH (IYÂNÎ) | Iyânî, Cafer Iyânî Bey | Prof. Dr. Osman Ünlü |
Görüntüle | ||
12 | RÂZ-NÂME FÎ MENÂKIBİ'L-ULEMÂ VE'L-MEŞÂYİH VE'L-FUZELÂ (KEFEVÎ HÜSEYİN) | Kefevî, Hüseyin | ismail Aksoyak |
Görüntüle | ||
13 | ES-SEYFÜ'L-MESLÛLÜ FÎ ŞERHİ'R-RESÛLİ (MUSTAFA b. BÂLÎ) | Mustafa b. Bâlî | Araş. Gör. Oğuzhan Et |
Görüntüle | ||
14 | HADÎS-İ ŞERÎFLER MECMUASI (MUSTAFÂ b. BÂLÎ) | Mustafâ b. Bâlî | Araş. Gör. Oğuzhan Et |
Görüntüle | ||
15 | HÂŞİYE ALÂ ŞERHİ MİFTÂH (MUSTAFA b. BÂLÎ) | Mustafâ bin Bâlî | Araş. Gör. Oğuzhan Et |
Görüntüle | ||
16 | TUHFE-İ ŞEMSÎ (ŞEMSÎ) | Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa | Prof. Dr. Yunus KAPLAN |
Görüntüle | ||
17 | KARAMAN-NÂME (ŞİKÂRÎ) | Şikârî | Araş. Gör. Mizan Coşkun Özgür |
Görüntüle |