Gelibolulu Mustafa Âlî'nin Necmüddin Kübrâ’nın (ö. 1226) risaleleri ile Necmüddin İmam Râzî’nin (ö. 1256) Kitâb-ı Mirsâdü’1-İbâd Mine’l-Mebde İle’l-Me’âd adlı eserinden faydalanılarak yazdığı  tasavvuf konulu mesnevisi. Toplam 2834 beyit olan Riyâzü’s-Sâlikîn'in başlangıç bölümü 404 beyittir. Başlangıç bölümü de 10 başlık altında olup başlıklardaki konular besmele, besmelenin fazileti, tevhit ve tahmit, hale münasip 15 beyit, vahdet-i vücut, Allah'ın yüceliğine dair, naat, mirac ve mucizat, Sultan III. Murat'a övgü ve  sebeb-i teliftir. Konunun işlendiği bölüm üç Ravza'ya ayrılmıştır. 1. Ravza'da salat, savm, zekât, tilavet-i Kuran, hac, cihat, tasadduk, tehlil, ihya-i leyal, hıfz-ı lisan, 2. Ravza'da kalb, keyfiyyet-i süluk, tedbir-i ahlak, tezkiye-i nefs, tasfiye-i kalbi tahliye-i ruh, riyazet, mücahede, müşahede, muhabbet-i ilahiyye 3. Ravza'da tövbe, züht, tevekkül, kanaat, uzlet, mülamezet-i zikr, teveccüh, sabır, murakabe ve rıza konuları işlenmektedir. Her Ravza da 10 devhadan oluşmaktadır. Her devhada 50 beyit içerisinde bir konu işlenir. Devhaların sonunda da konuyla bağlantılı olarak hikâye, latife, hikâye-i mergube, latife-i sahiha latife-i makbule başlıklarla ders çıkarılabilecek ve konuya ışık tutan 20 beyitlik bölüm bulunur. Hikâyelerin ikisi İstanbul'da geçmektedir. Şair bu mesnevisinde azillerden duyduğu kırgınlığı, Yahya bey ile olan karşılaşmasını, Meylî adlı şairin başına gelenleri de aktarır.

Gelibolulu Mustafa Âlî, Riyâzü’s-Sâlikîn'i yazmaya 1563’te başlayıp 1576’da bitirmiş, 1590’da yeni ve son şekli vermiştir.

Riyâzü’s-Sâlikîn, aruzun müfte'ilün müfte'ilün fâ'ilün vezniyle kaleme alınmıştır. Âlî, eserin üç ravzasındaki dibacelerde mesnevinin ana kalıbından başka kalıpta Arapça, Farsça ve Türkçe şiir örneklerine yer vermiştir. Bu örnekler mesneviden farklı vezinde Arapça, Farsça ve Türkçe beyitlerdir.

Şair, bu eserinde de dile olan dikkatini sürdürmüştür. Eserin dini ve tasavvufi olmasından dolayı Arapça kelimeler yoğun olarak kullanılırken diğer taraftan eski Anadolu  Türkçesine ait ekler ve kelimelere de yer verildiği görülmektedir. Bönlük, eğin, esen, öndül, yalabık, yayak gibi kelimeler tarihsel sözlük açısından önemlidir. Şairin eski Anadolu Türkçesi eklerinden de -mazın, -mezin, -uban, -üben gibi eklerin yanında -vuz, v-vüz ekini de kullandığı görülüyor.

Riyâzü’s-Sâlikîn, mevcut tek nüsha üzerinden basılmıştır. Ayrıca elektronik yayını da Kültür Bakanlığı tarafından gerçekleştirilmiştir (2013).   

Şairin biyografisi için bk. "Âlî/Çeşmî, Gelibolulu Mustafa". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ali-cesmi-gelibolulu-mustafa