Eyyûb Sabri Paşa’nın, İslâm’ın itikadi ve özellikle amelî kısımlarını anlattığı eseri. Riyâzü’l-Mûkınîn, İmâm Gazzâlî’nin tasavvuf, ahlâk, ibadet, kelâm ve fıkıh gibi ilimlere yeni bakış açıları getiren İhyâu Ulûmi’d-dîn isimli meşhur eserinin ibadetlerle ilgili bölümünün kısaltılmış şekli ile bazı âlimlerin eserlerinden alınmış bilgileri ve yorumları ihtiva etmektedir.

Her biri kendi içerisinde “fasıl”lara ayrılmış sekiz bölümden oluşan eserde duaların (zikir, evrat) önemi, çeşitleri ve kabulü; güzel amellerin, gece ve gündüzün faziletleri; nafile namazlar ve kısımları; nafile oruçlar; namazın kabulü ve makbul şekli; nefsin dizginlenmesi ve özellikleri; Allah aşkının önemi ve âşıkların durumu gibi konular yer almaktadır. Bu hâliyle eser hem ilmihal hem de bir vaaz kitabı gibi dinî ve ahlaki bir eser görünümündedir. Sade ve anlaşılır bir dille kaleme alınan eser 45 günde tamamlanmıştır. Riyâzü’l-Mûkınîn,   ebced hesabıyla eserin telif tarihine, yani 1298/1880-81’e işaret etmektedir.

Matbaa-i Esad İzzet’te 1298/1880-81 yılında basılan eser eski harflerden yeni harflere aktarılmış ve sadeleştirilerek yayınlanmıştır (Demir 1981).

Yazarın biyografisi için bk. “Eyyûb Sabrî Paşa, Yenişehirli”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/eyyub-sabri-pasa-yenisehirli