Hoca Neş’et’in (d. 1148/1735 - ö. 1222/1807) Meslekü’l-Envâr ve Menbau’l-Esrâr Tercümesi olarak da bilinen eseri. Neş’et’in şeyhi ve hocası Mehmed Emin Efendi, ilk olarak bu eseri Meslekü’l-Envâr adıyla yazmış, Neş’et ise bu eseri Türkçe’ye tercüme etmiştir. Eserin sadece bir tercüme olduğu düşünülmemeli, Neş’et’in bu eserin muhtevasına katkılarının olduğu da dikkate alınmalıdır. Ayrıca şairin gerçekten kıymetli bu eseriyle nesir sahasında da büyük bir muvaffakiyet gösterdiği ve bu hususta da devrinde takdir edildiği görülmektedir. Hoca Neş’et, adı geçen eserinin mukaddimesinde eserin niçin telif edildiğini ve eserin yazılmasına kimin vesile olduğunu açıklamıştır. Hamdele ve salveleden sonra, kitabın müellifinin eseri sadarete ve dervişana sadece bir tuhfe olarak yazmadığını, hakikat vadisinin heveslileri ve tarikat yolcuları olan dostlarına yol gösterici olmak üzere yazdığını, ayrıca müellifin bu eseri “Risale-i Şerife-i Meslekü’l-Envâr ve Menba’u’l-Esrâr” ismiyle, mukaddime, erkân-ı erba’a, fusûl–i isnaaşere (12 fasıl) ve bir hâtime üzere tertip ettiğini belirtmiştir. Neş’et'in bu eserde sadece bir tercüme yapmadığı, kendisinin bu hususlarda büyük bir vukûfiyetle mevzuları Türkçeye adeta bir telif eseri mahiyetinde kazandırdığı anlaşılmaktadır. Eserin hâtime kısmında “devair” ile “makamat” izah edilmiş, Neş’et bunların akıl ve idrakin ötesinde olduğunu, bunların her birinin ancak “seyr ü sülûk” ile idrak edilebileceğini belirtmiştir. Eserin, müellifçe yazılan hâtime bölümünün tercümesinden sonra Neş’et, “Hatime-i Tercemetü’l–Aşk” başlığıyla bir son bölüm daha ilave etmiş ve burada eseri tercüme ettiğinden dolayı dostlarından Fatiha isteyip yad edilmeyi beklemiştir. Eser, Neş’et’in yazdığı bir tarihle son bulmuştur (Genç 2005: 97).

Eserin tenkitli metni Yunus Emre Varol tarafından yüksek lisans tezi olarak hazırlanmıştır (2019).

Şairin biyografisi için bk. "Neş'et, Hoca Süleyman Neş'et Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/neset-hoca-suleyman-neset-efendi