Sâdık Muhammed Efendi’nin külliyatındaki ilk eser olup 1185/1770 yılında kaleme alınmıştır. Tasavvuf adab ve ahlakı hakkında kaleme alınan Terbiyenâme’de asıl olarak tarikat yoluna aday bir müridin, mürşidine karşı nasıl davranacağı anlatılmaktadır. Bu doğrultuda eserin ilk kısmında; şeyhine ziyaretine giderken nasıl niyet edileceği, kapısının nasıl çalınacağı, şeyhin huzurunda nasıl davranılacağı, gülümsemesinin nasıl yorumlanacağı, sözlerine kulak kesilmesi, şeyhin ikram ettiği kahve veya şerbeti kabul etmesi, sert görünen sözlerine incinmemesi ve evine döndüğünde şeyhin hikmetli sözlerinden ev halkına bahsetmemesi, kendisine verilen zikirlere devam etmesi gibi muhtelif konular çerçevesinde müridin şeyhini ziyaret ederken riayet etmesi gereken adab üzerinde durulmuştur. gibi konularda sâlik adayına öğütler vardır. Kâmil insanın huzuruna gelen insanların toplumsal statüleri ile gururlanmamaları gerektiği üzerinde durulan bir bölümden sonra müridin şeyhini evine davet etme adabından bahsedilir. Kâmil insanlara kötü vasıflar isnat etmemek gerektiği üzerinde duran Sâdık Muhammed Efendi, müritleri seyr ü sülukları sırasında hemen mesafe kat edip türlü türlü kerametler izhar edemedikleri için şeyhlerini eleştirip dedikodusunu yapmaktan men eder. Eserde son olarak “Sâliklere Uyarı” başlığı ile, sâliklerin tasavvuf yolunda dikkat etmeleri gereken hususlara değinir.

Eserin bazı nüshalarının sonunda müellifin kısa otobiyografisi de yer alır. Sade bir dil ve anlatımla yazılan eser Sadık Yazar’ın yazarın hayatı ve eserlerine dair bir incelemesiyle birlikte Aytekin Yıldız tarafından neşredilmiştir (Muhammed Sâdık 2014).

Yazarın biyografisi için bk. “Sadık Muhammed Erzincanî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/%20madde-detay/sadik-muhammed-erzincani