Seyr ü sülûk sırasında nefsin hallerinin şehir teşbihi ile anlatan Türkçe bir eserdir. Muhammed Sâdık Efendi’nin nüshaları en fazla olup Arap harfli baskısı da yapılan bu risâlesi, müellifin İstanbul’da bulunduğu sırada, 1194/1780 yılında kaleme alınmıştır. Yusuf Turan Günaydın’ın çeviriyazı metni, günümüz Türkçesine sadeleştirmesi ve tıpkıbasımı ile birlikte neşrettiği (2013) bu risâlede şehir sembolü çerçevesinde nefsin dört mertebesi, nefs-i emmâre şehri, nefs-i levvâme şehri, nefs-i mülhime şehri ve nefs-i mutmainne şehri başlıkları altında sade bir dil ve anlatımla tahkiye edilmektedir. Muhammed Sâdık Efendi’nin külliyâtı içinde yer alan bu risalesinin müstakil yazma nüshalarının yanında Arap harfli birkaç baskısı da bulunmaktadır.

Yazarın biyografisi için bk. “Sadık Muhammed Erzincanî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/%20madde-detay/sadik-muhammed-erzincani