Vusûlî Mehmed Çelebi’nin askerler, komutanlar ve padişahlara öğüt vermek için yazdığı siyasetnâme/nasihatnâme türündeki eseri. 974/1566-982/1574 yılları arasında yazıldığı tahmin edilen eser II. Selim’e sunulmuştur (Kılıç 2022: 701). Eserin bilinen tek nüshası İstanbul Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi 229 numarada kayıtlıdır (Kılıç 2022: 695). Eser, besmele, hamdele, münacat, tevhid ve naat bölümleri ile başlar ardından Sultan II. Selim’in övgüsü ile devam eder. Bu bölümlerden sonra şair geleneğe uygun olarak eserin yazılış nedenini açıklar ve eserin adının Nesâyih-i Cündiyye olduğunu belirtir. Daha sonra asıl konunun işlendiği bölüme geçilir ve nasihatler başlar. Metin kısa bir dua bölümü ile son bulur (Kılıç 2022: 6965). Şair eserin nasihatler bölümünde sırası ile şu konulara değinmiştir: sırrı saklamak, padişahın emrine itaat etmek ve rehberliğine sadakat göstermek; ihsan, kerem, lütuf ve himmetler hakkında; takva, taat, salah ve ibadet hakkında; komutanın askerini tehlikelerden koruması, kararında sebat etmesi, komutanın halkını tanıması ve fesattan uzak olması; ululemrin çevresindekilerin âlim, akil, kâmil ve tecrübeli kişiler olması; sabır (Kılıç 2022: 696).

Eser manzum-mensur karışık olarak yazılmıştır, metnin içinde toplam Türkçe 92 beyit, 8 bent; Arapça 12 beyit; Farsça 4 beyit ve 1 mısra bulunmaktadır (Kılıç 2022: 696). Nesâyih-i Cündiyye’nin mensur kısımları süslü bir nesir diline sahiptir (Kılıç 2022: 701). Eser Muzaffer Kılıç tarafından yayımlanmıştır (2022). 

Şairin biyografisi için bk. “Vusûlî, Mehmed”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vusuli-mehmed