Şâkir Ahmed Paşa’nın (d. ?/? - ö. 1234/1819) Esmâ-i Hüsnâ şerhini ve Bedr Gazvesi’ni anlattığı iki mesnevîden oluşan eseri. Mesneviler aruzun “fe‘ilâtün mefâ‘ilün fe‘ilün” kalıbıyla yazılmıştır. Eser, Şerh-i Esmâ-i Hüsnâ 479, ikincisi Gazve-i Bedr A‘zamü’l-Gazavât 503 olmak üzere toplam 982 beyittir. Ayrıca eserde Sadr-ı Rûm-ı Sâbık İsmet Beg Efendi, Mehmed Atâ’ullâh Efendi (nakîbü’l-eşrâf), Hafîd Efendi (Sâbık Anadolu Kazaskeri), Âsım Efendi’ye ait toplam 74 beyitlik takrizler yer alır. Ravz-ı Verd adı ebcedle eserin 1216/1801-2 yazılış tarihini gösterir (Ravz-ı Verd 1327:1). Şerh-i Esmâ-i Hüsnâ besmele-nâme, tahmid, salvele, tevhîd, sebeb-i te’lif ve eser metninden oluşur. Şair, Şerh-i Esmâ-i Hüsnâ‘da, Tirmîzî’nin es-Sünen‘indeki sıraya uygun olarak Allah’ın 99 ismini üçer beyit halinde şerh etmiş ve bu isimlerin faziletlerini belirtmiştir. Gazve-i Bedr’de ise naattan sonra Hazret-i Peygamber'in atalarından bahsedilir, Bedir Gazvesi ve gazvedeki sahabeler ve Muhâcirîn’in özellikleri; Hz. Peygamber’den şefaat duası; Aşere-i Mübeşşere’nin isimleri; Ensar, Evs ve Hazrec kabileleri, Bedir Savaşı’ndaki sahabelerin adları, müellifin duası ve eserini padişah III. Selim’e ithafından sonra hâtime bölümü ile eser sona erer.

Ravz-ı Verd, içindeki Şerh-i Esmâ-i Hüsnâ ve Gazve-i Bedr ile İslâm tarihinde var olan bir geleneğin kendi döneminde başarılı bir temsilcisi niteliğindedir. Müellif Şerh-i Esmâ-i Hüsnâ‘yı yazarken İmâm-ı Beyzâvî’nin Müntehe’l-Münâ adlı eserini örnek almış, Şâtıbî’nin Nâzımetü’z-Zehr ile Gazâlî’nin Maksadü’l-Esnâ adlı eserlerinden de yararlanmıştır. Dili ağır olan eserde yaygın olmayan Arapça Farsça kelime, edat ve bağlaçlar yanında ikili üçlü terkipler de kullanılmıştır. Şair aruzu kullanmada başarılıdır. Eserin yazma nüshalarının sayısı zamanında beğenilerek okunduğunu da göstermektedir.

Ravz-ı Verd’in 11 yazma nüshası bulunmaktadır (Akaryalı 2000: 124). Bunun yanında eserin iki defa müstakil olarak (Şakir Ahmed Paşa 1327; Trabzonî Ahmed Şâkir Paşa 1328), iki defa da şairin diğer eseri Tertîb-i Nefîs ile birlikte basılmış (Şâkir Ahmed Paşa 1269; Şâkir Ahmed Paşa et-Trabzoni 1327) toplam dört matbu nüshası vardır. Eser üzerinde M. Sami Akaryalı (2000) ve Canuse Akdeniz (2021) yüksek lisans tezi hazırlamışlardır.

Şairin biyografisi için bk. “Şâkir, Ahmed Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sakir-ahmed-pasa (06.11.2021)