Mürîdî’nin yazdığı dinî, ahlâkî, didaktik mesnevi. Atabey Kılıç'ın verdiği bilgilere göre telif tarihi bilinmeyen eserin 14.yüzyılın sonu ile 15.yüzyılın ilk yarısı arasındaki bir zaman diliminde yazıldığı tahmin edilmektedir. 3748 beyitten oluşan mesnevide birden fazla vezin kullanılmıştır. Şair, klasik mesnevi tertibine uygun olarak yazdığı metinde asıl konuya geçmeden önce kendisi ve eseri hakkında bilgi vermiş, mesnevinin ismini Pend-i Ricâl koyduğunu belirtmiştir. Pend-i Ricâl, meclis adı verilen yirmi bir bölümden oluşmaktadır. Meclislerde şu konular üzerinde durulmuş, bu esnada bağlama uygun  hikâyelere de yer verilmiştir: Birinci mecliste dünyanın faniliği, ikinci mecliste dünyanın faniliği ve ahirete hazırlık yapmak gerektiği, üçüncü mecliste ölüm, dördüncü mecliste âlimler, beşinci mecliste büyük gussa, altıncı mecliste fakr, yedinci mecliste Allah sevgisi, sekizinci mecliste Allah'a yalvarmak, dokuzuncu mecliste "Dünya mümin için hapishane, kafir için cennettir." hadisi, onuncu mecliste dünyanın faniliği ve ahirete hazırlanmak, on birinci mecliste namaz ve ibadetin önemi, on ikinci mecliste Muhammed ümmetinin diğer ümmetlerden üstünlüğü, on dördüncü mecliste haram yememek, on beşinci mecliste ölümü daima anmak, on altıncı mecliste dünya malının geçici olduğu, on yedinci mecliste sabırlı olmak, on sekizinci mecliste her şeyi Allah'tan dilemek, on dokuzuncu mecliste peygamberi ve ashabını sevmek, yirminci mecliste peygambere sesleniş, yirmi birinci mecliste ise hak aşığı kişiye sesleniş. Mesnevinin on üçüncü meclisi eldeki nüshalarda yer almamaktadır. Halka bilgi vermek maksadı ile yazılan Pend-i Ricâl'de sade, canlı ve samimi bir üslup hâkimdir (Kılıç 2005: 36, 40, 43-95). Kütüphanelerde kayıtlı dört nüshası bulunan eserin tenkitli metni Atabey Kılıç tarafından yayımlanmıştır (2005).

Şairin biyografisi için bk. “Mürîdî, Mürîdî-i Aydînî, Aydınlı Mürîdî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/muridi-muridii-aydini-aydinli-muridi