Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin Mesnevi adlı eserinin ilk on sekiz beyitinin uzunca tercüme ve şerhi mahiyetinde manzum eser. Mesnevi nazım şekliyle yazılan Neynâme 1028 beyitten meydana gelir. Neynâme, hatime bölümü ile beraber yirmi dört bölümden müteşekkildir. Eser, genel olarak mesnevi kalıbı olan Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilün ile yazılsa da konunun işleyişine göre bazen Mefâîlün/Mefâîlün/Feûlün de kullanılmıştır. Eserin bir ismi olmamakla beraber Mesnevi'nin ilk beyitinde geçen neyden dolayı bu adla anıldığı tahmin edilmektedir. Mesnevi'de, başta ney konusunda yazılmış bölümlerden sonra, İlahî aşkın anlatıldığı kısımlar gelmektedir. Eserde, genel manada neyin kamışlıktan ayrılma serüvenini tasavvufî bağlamda ele alınmış; ayrıca Halvetiyye tarikatı, ehl-tarik, tarikat adabı ve erkanı üzerinde durulmuştur. Neynâme'nin en önemli özelliklerinden biri, Dede Ömer Rûşenî'nin kendisi ve ailesi hakkında verdiği bilgilerdir. Dede Ömer Rûşenî, eserin sonunda herhangi bir tarih vermemiş, sadece okuyucularından İhlas ve Fatiha okumalarını istemiştir. 

Neynâme'nin kütüphanelerde çok sayıda nüshası bulunmaktadır. Mustafa İsmet Uzun, eser üzerine tenkitli bir metin hazırlamıştır. 

Şairin biyografisi için bk. "RÛŞENÎ, Dede Ömer", Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü, http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ruseni-dede-omer