Abdülazîz Merâgî-zâde’nin müzik nazariyatı konusundaki eseri. Yazar, Nekâvetü’l-Edvâr'ı 854/1451 yılı civarında II. Mehmed’i tebrik için Farsça olarak Sistemciler Müzik Ekolü anlayışı doğrultusunda yazmıştır. Eser bir mukaddime, on iki fasıl ve bir hâtimeden oluşur. Hâce Abdülazîz, musiki ve ilminin ne olduğunu açıklayan girişten sonra edvâr, tabaka, müzikal geçişler, uyumluluk, makamlar, ikalar ve çalgıların sınıflandırılmasından bahsetmiştir. Fikirlerinde babası Abdülkâdir’in görüşlerini takip etmiş, 12 makam, 6 âvâze, 24 şubenin tanımlarını yapmış, kendi icat ettiği makamları bile bu sayılara eklememiştir. Kitapta, icat ettiği safaşube makamında II. Murâd, şahişube makamında II. Mehmed için kendisine ait şiirlerden yaptığı bestelerinden  söz etmiştir. Ayrıca Vetedüssadr (göğüs direği), Darbülmecnûn (çılgın vuruş) adlarını verdiği iki usulle Tervîh adını verdiği yatık teltınlak kanungillerden bir çalgı icat ettiğini söylemiştir. Eser, aynı zamanda Anadolu’da Yûsuf Kırşehrî’den itibaren yükselen ve adına Yeni Sistemciler Müzik Ekolü denen anlayıştan, ekolün icat ettiği yeni makam terkiplerinden, yazılan kitaplardan ve yazarlarından hiç bahsetmeyerek, yeni görüşlere karşı bir çeşit gizli reddiye anlamını taşımaktadır. 

Nekâvetü’l-Edvâr’ın iki yazması üzerinden Koç (2010) tercüme yöntemiyle doktora tezi yapmış, İranlı iki araştırmacı Khazrai ve Azadehfar (2018) eserdeki makam dizilerini inceleyen bir makale yayımlamışlardır. 

Yazarın biyografisi için bk. "Abdülazîz, Abdülkâdir-zâde, Hâce Abdülazîz, Usta Abdülazîz". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdulaziz-abdulkadirzade-hace-abdulaziz