Ferdî’nin nakşbendî usûl ve âdâbını manzum biçimde ele aldığı eseri. Eserin mevcut iki nüshası vardır (Bal 2014: 10).

Abdullah Ferdî, kaleme aldığı bu eseri “her [bir] hurûfu dürr ü mercân”, “her beytidir bir kasr-ı irfân”, “her mısrâ’ı bir bâb-ı iz’ân”, “serâpâ her sutûru dürr ü mercân” ifadeleriyle övmüş, değeri ve muhtevasından dolayı eserine Nazmü’l-leâlî ve Kenzü’l-meânî ismini vermiştir. Ayrıca esere Kenzü’l-maârif de denilmesinin uygun olduğunu söylemiştir. Abdullah Ferdî, eserini sâliklerin kâmil bir îmâna sahip olabilmeleri için yazdığını belirtmiştir (Bal 2014: 19).

Klasik tertipte yazılan eser, besmele, Allah’a hamd, peygambere salât ve selâm ile başlamaktadır (Bal 2014: 20). Aruzun mefâîlün/ mefâîlün/ feûlün kalıbıyla mesnevi şeklinde yazılmıştır. Eserde genel olarak Nakşbendî tarîkatının özellikleri, diğerlerinden farkları, mürşidin vasıfları, mürîd olabilmenin şartları gibi konulara değinilmiştir. Nakşbendîlerin dört ana yolu olan sohbet, zikir, râbıta ve teveccüh konuları ayrıntılı biçimde anlatılmıştır (Bal 2014: 10).

Eserin sonunda eserin adlandırılması ve değeri üzerinde durulmuş, Allah’a hamd, Hz. Peygamber’e sâlât, sahabe ve Nakşî büyüklerine selâm edilerek eser sonlandırılmıştır (Bal 2014: 22).

Nazmü’l-leâlî, yüksek lisans tezi olarak çalışılmıştır (Bal 2004).

Şairin biyografisi için bk. “Ferdî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ferdi-seyh-haci-abdullah-ferdi