İbrahim Cevrî Çelebi’nin Şeyh Vefâ’nın Rûz-nâme’sinin manzum şerhine dayanan eseri. Müellif, Rûz-nâme’nin manzum hâlinin ezberi kolaylaştıracağı düşüncesiyle Nazm-ı Niyâz’ı yazdığını belirtmektedir. Eser “Nazm-ı Niyâz” terkibinin işaret ettiği 1058/1648-49 yılında yazılmıştır. Aruzun "fâ'ilâtün  fâ'ilâtün fâ'ilün" kalıbı ve mesnevi nazım şekliyle kaleme alınan eser 136 beyittir. Ancak mutat bölümler içermemesi, olay örgüsü barındırmaması gibi özellikleriyle klasik mesneviden ayrılır. Az sayıda da olsa aruz ve kafiye kusurları içermektedir. Cevrî Çelebi, münâcaat ve naat bölümlerini hâvî iki beyit ile başlayıp asıl bölüme geçmiştir. Nazm-ı Niyâz’ın asıl bölümünde yılın on iki ayının Arabî isimleriyle açılmış on iki bâb bulunmaktadır. Mart ile başlayan bu bâblarda ilgili ayın gece gündüz uzunlukları, sıcaklık soğukluk durumu ile söz konusu ayda yapılması ve yapılmaması gereken tıbbî işlemler, yenilmesi ve yenilmemesi gereken gıdalar gibi bilgiler verilmektedir. Nazm-ı Niyâz bazı yönleriyle melheme türünü anımsatmaktadır. Türkçe arkaik kelimeler ile Cevrî’nin bilinçli bir tercihle verdiği ayların Türkçe isimlerini içermesi nedeniyle dil çalışmaları açısından önemlidir. Kaynakların “Arabî ayların özellikleri hakkında bilgi vermektedir.” biçiminde açıkladıkları Nazm-ı Niyaz’ın tanımlayıcı cümlesinin “Şeyh Vefâ Mustafa bin Ahmed’in kaleme aldığı Rûz-nâme isimli coğrafik astronomik eserinin manzum şerhidir.” olarak tashihi doğru olacaktır.

Kayıtlara geçmiş üç yazma nüshası bulunan Nazm-ı Niyâz’ın tenkitli metni inceleme sonuçlarıyla birlikte Suat Donuk tarafından neşredilmiştir (Donuk, 2013).

Şairin biyografisi için bk. “Cevrî, İbrahim Çelebi”. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/cevri-ibrahim-celebi