Abdülhak Hâmit Tarhan'ın üç meclislik manzum bir dramı. Abdülhak Hâmid Tarhan, bu eserini aruz ölçüsü ile Paris’e gitmeden önce İstanbul’da yazmıştır. Nazife, Abdülhak Hâmid Tarhan’ın Endülüs’teki Müslüman Arap varlığını anlatan beş tiyatro eserinden birincisidir. Basit bir vakaya ve küçük bir hacme sahip olan Nazife, din ve milliyet bakımından farlı iki kişiden kral olanın tek taraflı aşkını konu edinir. Bu eser savaş meydanında galip gelen kralın aşk karşısındaki hezimeti şeklinde de okunabilir.

Bu küçük oyununda yazar hanedan karşıtlığı, devlet yönetiminde adalet ve savaşın yıkıcılığı gibi konu ve temaları ele alır. Abdülhak Hâmid Tarhan, iki günde yazdığını söylediği Nazife’de, Müslüman Arapların İspanya’daki varlığını bitiren Ferdinando’dan Nazife adlı kahramanı vesilesi ile intikam aldığını ifade eder. Alegorik okumaya müsait olan bu eserde, Abdülhak Hâmid Tarhan, liyakati ile yönetimde olmayanların zalimleştiği vurgusunda bulunur. Bunu Nesteren, İbn Musa yahut Zatü’l Cemal ve Abdullahü’s-Sagîr’de de dile getirir. Alegorik okuma düzleminde babadan oğula geçen yönetimin ya da yöneticilerin bir sülalenin mensuplarından olması düşüncesini eleştirerek mevcut Osmanlı yönetim şekline göndermelerde bulunur. Nazife adlı kahraman müstebid yönetim ve yöneticiler karşısında hürriyeti temsil eder.

Nazife’nin ilk baskısı 1876 yılında yapılır. İkinci baskısı ise 1335/1917 tarihini taşır. Birinci baskıdan sonra aradan geçen zaman zarfında eserin ikinci baskısında yazar tarafından birtakım değişiklikler yapıldığı görülür. İlk baskısında Nazife yahut Fedâ-yı Hamiyet adını taşıyan eser, Abdullahü’s-Sagîr ile birlikte yapılan ikinci baskısında ikinci adı atılıp eserin sadece Nazife adı kullanılmıştır.

Abdülhak Hâmid Tarhan’ın biyografisi için bk. "Abdülhak Hâmit Tarhan". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tarhan-abdulhak-hamit