Müellife atfedilen mesnevî tarzında kaleme alınmış nasihatnâme. Yaklaşık yüz beyitten oluşan eser, Akşemseddin'in divan edebiyatı tarzında, aruz vezniyle Türkçe yazdığı şiirlerinden oluşur. Bazı kaynaklarda ise Nasihatnâme'nin kırk altı beyit olduğu zikredilmiştir (Yıldız, 2016: 51). Nasihatnamenin yazma nüshası bir mecmua içinde bulunmuştur. Eserin Akşemseddin tarafından manzum tarzda yazıldığı ya da oğlu Hamdullah Çelebi tarafından nazma dönüştürüldüğüne dair farklı görüşler de vardır (Yakıt, 1993: 39-47). Dolayısıyla bu eserin Akşemseddin’e mi yoksa oğlu Hamdullah Çelebi'ye mi ait olduğu konusunda kesinlik mevcut değildir (Çelebioğlu,1989:93). Fakat İsmail Yakıt, eserin Akşemseddin’e ait olma ihtimalinin yüksek olduğunu söylemektedir (Yakıt, 1993: 40). Söz konusu karışıklığın nedeni olarak Nasihatname-i Akşemseddin'in Süleymaniye Kütüphanesi Mihrişah Sultan Bölümü, 443 vr ( 18b-19a), numarada kayıtlı oluşu gösterilmiştir. (Güzel 2009: 625; Yücel 1994).  Eser A. İhsan Yurt tarafından, Süleymaniye Kütüphanesi nüshası (Mihrişah Sultan, nr. 443/3) esas alınarak Latinize edilmiştir (Yurd, 1972). 

Akşemseddin’in Nasihatname'si de diğer eserleri gibi tasavvufî kavramlarla temellendirilmiştir. Nasihatname'de dini ve ahlakî konular, ayet ve hadis alıntılarına sıklıkla yer verilerek vahdet-i vücud anlayışıyla yoğrulup işlenmiştir. Müellif, didaktik söylemlerini divan edebiyatı mazmunlarını kullanarak sanatkârane üslubuyla dile getirmiştir. Kullandığı Türkçe açık, anlaşılır ve akıcıdır. 

Müellifin biyografisi için bk. "Akşemseddin, Şemseddin Mehmed". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/aksemseddin-semseddin-mehmed.