Lebîb’in naʻt ve mersiyelerini ihtiva eden şiir kitabı. Eser, H. 10 Muharrem 1276/M. 9 Ağustos 1859’da İstanbul’da basılmıştır. Eserde farklı nazım şekilleriyle yazılmış 10 şiir bulunmaktadır. İlk şiir "“naʻt-ı şerîf-i hazret-i nebî-i ekrem salla’llâhu aleyhi ve sellem ve menkabet-i çehâr-yâr rıdvânu’llâhi teʻalâ ʻaleyhim ecmaʻîn” başlıklı bir terkib-benddir. Her bendi 9 beyitten oluşan şiir, toplam 8 benddir. Lebîb’in bu şiiri tür olarak na’ttır. İlk iki bentte kaleme seslenen şair, dile gelmesini ve ondan bir naʻt söylemesini istemiştir. Daha sonraki iki bentte Hz. Muhammed’e tazimde bulunmuş, onu farklı yönlerden methetmiştir. Üçüncü bentte onun “âlemlere rahmet” olduğu, Hakk’ın onu methettiğini söylemiş; “parmağıyla işaret edip ayı ikiye bölmesi” mucizesine telmihte bulunmuştur. Şair, hiç kimsenin "Allah’ın habibi" olan Peygamber'in vasıflarını dile getiremeyeceğini belirtmiştir. Dördüncü bentte de Hz. Peygamber’i övmeye devam eden şair, vasıta beytinde sözü onun “yâr-i gârı/mağara dostu” olan Hz. Ebubekir’i sevmesine getirmiş, böylece 5. bende girizgâh yapmıştır. Bu bentten itibaren her bentte “çehâr-yâr-i güzîn” olan dört halifeden sırasıyla bahsedilmiştir. Şair 5. bentte Hz. Ebubekir’i, 6. bentte Hz. Ömer’i, 7. bentte Hz. Osman’ı ve 8. bentte Hz. Ali’yi övmüştür.

Lebîb’in bu eserinde 2 ve 3. şiir de naʻttır. “Diğer naʻt-ı şerîf-i hazret-i nebevî” başlığını taşıyan 2. şiir 9 beyitten oluşan bir gazeldir. Bu gazelde Hz. Peygamber’in “İsra olayı” ve “ayı ikiye bölmesi” gibi mucizelerinden bahseden şair, şiirin son bendinde ondan şefaat dilemiştir. Şairin 3. şiiri “diğer naʻt-ı şerîf-i hazret-i risâlet-penâhî” başlığını taşıyan “yâ Resulallâh” redifli bir naʻttır. Bu şiir de bir gazel olup 12 beyitten oluşmaktadır. Şair her iki şiirde de Hz. Peygamber’in vasıflarını dile getirmiş, kendi hâlini de arz edip şefaat dilemiştir.

Eserde yer alan 4. bölüm “kıtaʻât” başlığını taşımakta, Lebîb’in kıtʻa nazım şekliyle naʻt türünde yazdığı 4 farklı şiiri içermektedir. Her şiir iki beyitten oluşmaktadır. Şair bu şiirlerde de Hz. Peygamber’i tasvir ve ona tazimde bulunurken kendisini tahkir etmiştir. Eserin bundan sonraki bölümü iki mersiyeden oluşmaktadır. Mersiyelerin her ikisinde de Hz. Hüseyin’in katlinden duyulan üzüntü içli bir şekilde dile getirilmiştir. Şiirler aynı zamanda bir "muharremiye"dir. İlk mersiye “mersiyye-i hafîdân-ı hazret-i nebî-i muhterem salla’llâhu aleyhi ve sellem” başlığını taşımaktadır. Şiir 24 beyitlik bir kasidedir. Bu şiirden sonra şairin “diğer mersiyye” başlığını taşıyan terkib-bendi gelmektedir. Her bendi 12 beyitten oluşan şiir, toplam 10 benttir. İlk bentte “bugün” redifiyle Muharrem’in 10. gününün matem günü olduğu ön plana çıkarılmıştır. İlerleyen bentlerde “kavm-i yezîd”in Kerbela’da yaptığı katliam ve bunun “muhibb-i hânedân” üzerindeki etkisi anlatılmış; yer yer Hz. Hüseyin methedilmiştir. Şair, "muharremiye"sini dua ile bitirmiştir. Eserdeki her iki mersiye de her yönüyle "muharremiye" geleneğine uygun yazılmıştır.

    Şairin biyografisi için bk. "Lebîb, Mehmed Lebîb Efendi, İstanbullu". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/lebib-mehmed-lebib-efendi-istanbullu