İhlas suresinin tefsiridir. Tespit edilen nüshada Müstevcebü’l-Halâs fi Tefsîr-i Sûreti’l-İhlâs şeklinde isimlendirilmiştir. Mehmet Tâhir, eserini, Arapça telif ettiği İhlâs suresindeki bazı faydalı bilgileri Türkçe ifade etmek amacıyla ve Azak Kalesi ve civarının yeniden elde edilmesine bir şükür nişânesi olarak yazmıştır (Güney 2015:77). Mehmet Tâhir, ünlü müfessir Begâvî (ö.516/1122), Zemahşerî (ö.538/1144), Kâdî Beydâvî (ö.685/1288) ve İbn Kesîr (ö.774/1372)’in yanı sıra muhaddis Ahmed b. Hanbel (ö.241/855), Buhârî (ö.256/870), Müslim (ö.261/875) ve Nesâî (ö.303/916)’nin eserlerinden istifade etmiştir.

Fatiha suresinin dördüncü ayeti ile başlayan eser, Allah’a hamd, Hazreti Peygambere salat ve selam, padişah için dua ve niyazın yer aldığı girizgâh; surenin iniş sebebi, isimleri ve faziletlerinin aktarıldığı mukaddime; surenin tefsirinden oluşan matlab ve tevhid konusunun işlendiği netîce bölümünden müteşekkildir.

Eserin tanıtım ve değerlendirmesinden müteşekkil çalışma Sevgi Tütün tarafından (2012); eserin neşrine yönelik çalışma ise Ahmet Faruk Güney tarafından yayınlanmıştır (2015).

Yazarın biyografisi için bk. “Tâhir, Mekkî-zâde Mehmed Tâhir Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tahir-mekkizade-mehmed-tahir-efendi