Türk tıp tarihinin önemli şahsiyetlerinden biri olan Muhammed bin Mahmûd-ı Şirvânî'nin telifi olan tıp metni. Mürşid, döneminde göz hastalıkları konusunda yazılmış kapsamlı ve hacimli eserlerden biridir. Adı "göz rehberi, göz kılavuzu" anlamına gelen kitap, 841 yılının Zilhicce ayının ilk on gününde (26 Mayıs-5 Haziran 1438) tamamlanmıştır. İskenderiye, Yunan, Ortaçağ Müslüman hekim ve eczacılarından nakiller yapılan risale, göz hastalıklarının teşhis ve tedavisinde İslam göz hekimliğinin ve Osmanlı tıbbının geldiği noktayı göstermesi bakımından önem arz etmektedir (Bayat ve Okumuş 2014: 39-41). Eser, 3 kitap (bölüm) hâlinde hazırlanmıştır. Birinci kitap 1 mukaddime, 6 bâb ve 27 fasıldan; ikinci kitap 17 bâb, 110 fasıldan; üçüncü kitap 3 bâb, 18 fasıldan oluşur. İçinde gözün anatomisi ve fizyolojisi, görme olayının nasıl meydana geldiği, 120 civarında göz hastalığının tanımı, teşhis ve tedavisi, göz hastalıklarının tedavisinde kullanılan müfred ve mürekkeb  ilaçlar anlatılmaktadır.

Manisa İl Halk Kütüphanesi, Eski Eserler Bölümü, nu. 1840 ve Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi, Koğuşlar Koleksiyonu, nu. 1061'de kayıtlı 2 nüshası tespit edilen eser, Necdet Okumuş tarafından doktora tezi olarak hazırlanmıştır (1998). Daha sonra Okumuş ve Ali Haydar Bayat'ın ortak çalışmasıyla kitap olarak yayımlanmıştır (2004).

Şairin biyografisi için bk. “Şirvânî, Muhammed bin Mahmûd-ı Şirvânî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sirvani-muhammed-bin-mahmudi-sirvani