Şeyhülislam Hoca Sa'deddîn Efendi’nin (ö.1599), içinde yer yer manzum parçalar da olan ve ölümünden sonra derlenen münşeât türündeki eseri.

Bugünkü bilgimizle Hoca Sa'deddin, hayatta iken müstakil bir münşeat yazmamıştır. Ona atfedilen münşeât, içinde başka mektupların da olduğu derleme münşeâttır. Bunlar İstanbul’da Nuruosmaniye Kütüphanesi No. 4292’de Mekâtib-i Selâtîn (Bu isim 1a varakta sonradan yazıldığı anlaşılan bir yazı ile Mekâtîbü’s-Selâtîn şeklindedir), Süleymaniye Kütüphanesi Reisülküttâb No. 921/4’de Münşeât-ı Hoca Sadeddin Efendi, Esad Efendi No. 3335/2’de Münşeât-ı Hoca Efendi ve Konya Koyunoğlu Kütüphanesi No. 13435’te Münşeât ve Mükâtabât-ı Sultâniye adlı eserlerdir. Bu mecmualar farklı hacim ve kısmen de farklı muhtevalara sahiptirler (Daş 2003: 132). Bunlardan Nuruosmaniye nüshası 79b varak olup içinde 40 mektup bulunmaktadır. İlk 8 mektup Hoca Sa'deddin Efendi ile Gâzî Girây arasında yazılan mektuplardır. Mecmuadaki diğer mektuplar da değişik konularda yazılmış ve çoğunluğu fetih-nâme türündedir. Mecmuanın dibace/giriş ve hâtime kısımları yoktur.

Eser üzerinde Abdurrahman Daş (2003) doktora tezi hazırlamıştır.

Yazarın biyografisi için bk. “Sa'dî, Şeyhülislam Hoca Sâdeddin Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sadi-seyhulislam-hoca-sadeddin