Bazı nüshalarda Câmiu’l-Esrâr fî Tarîkı’t-Tasavvuf ve’l-İ’tikâdi’l-Hâlisa adıyla da kayıtlı olan Yiğitbaşı Velî’nin üçüncü sırada yazdığı eseri (Bk.: Marmaravî, Mukaddimetü’s-Sâliha, vr. 27b, Keşfü’l-Esrâr, vr. 57b). Müellifi, daha önceki iki risâlede derin tasavvufî konuları anlattığını, bu konuları yedi bâtın mânâ katmanı halinde açıkladığını, o iki kitabı okuyanların bu derin tasavvufî konuları tam kavrayamadıkları için hayrete ve şaşkınlığa düşebilecekleri ihtimalinden ötürü tasavvuf ilminin önsözü sayılabilecek birkaç temel konuyu daha kolay anlaşılıp öğrenilmesi için Mukaddimetü’s-Sâliha’da özet olarak yazdığını belirtir.

Hamdele ve salveleden sonra risâlenin muhtevâsıyla ilgili 3 âyet ve 1 hadis zikredilerek esere girilir. Hemen akabinde müellif kendini şöyle tanıtır: “Ey tâlib-i Hak olanlar! Âgâh olasız! Bu fakîr ki Îsâ Halîfe oğlu Ahmed’dir ve Marmaravî’dir ve Yiğitbaşı demekle meşhurdur. Kutbü’l-Ârifîn Alâeddîn-i Uşşâkî’dendir…” (Marmaravî, Mukaddimetü’s-Sâliha, vr. 27b).

Tam adından da anlaşılacağı üzere tasavvuf yoluna ve saf inanca dâir bir mukaddime niteliğindeki bu eserde Ahmed Şemseddîn-i Marmaravî, zâhir ve bâtın ilimleri, Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat yolunun temel ilkeleri, tasavvufta nefsi terbiye etmenin üç yolu olarak belirtilen tefekkür, havâtır ve esmâ tarikleri ile ta’bîrât/rüyâ tâbirleri gibi konuları işlemiştir. Tasavvuf ilmine yönelmeden önce kişinin öncelikle sağlam bir İslâm inancına (akâid) sahip olması gerektiğini vurgulayan Yiğitbaşı Velî, sonra kâmil bir mürşide/şeyhe intisap edip onun telkin ettiği zikir kalbe tesir edinceye kadar zikre ve tasavvufî eğitime devam etmek gerektiği üzerinde durur. Özellikle tasavvuf yolcusu bir sâlikin nefsin yedi mertebesinin her bir aşamasında gördüğü rüyâları, o mertebenin şartlarına göre yorumlama konusunda Marmaravî’nin tespit ettiği “yedi tümel yasa (kânûn-ı küllî)” ve bu rüyâların dervişin mertebesine göre seyr ü sülûküne yön verici tarzda tâbir edilmesi konusunda verdiği bilgiler, Mukaddimetü’s-Sâliha’nın öne çıkan özelliklerindendir.

Derin tasavvufî konuları bile çeşitli ilmî delillerle ortalama halkın kavrayabileceği sadelikte ve çeşitli örneklerle anlaşılır bir üslupla açıklayan Marmaravî’nin, böylelikle gerek tekke mensubu dervişânın ve gerekse Müslümanların idrâkine sunmaktaki başarısı bu eserde de kendini göstermektedir.

Marmaravî’nin diğer mensur eserlerine benzer tarzda eski Anadolu Türkçesinin dil ve üslup özelliklerini yansıtan Mukaddimetü’s-Sâliha’nın söz varlığı, Türkçe’nin fiil zenginliğini ve ifade imkânlarını göstermesi açısından önemli bir yere sahiptir. Türkçe kelimelerin çoğunluğunu fiillerin oluşturduğu eserde, fiillerin bir kısmının birden fazla farklı anlamı barındırması ve yazarın eserde yer yer deyimleşmiş ifadelerden faydalanması da ifade zenginliği açısından değerlidir.

29 adet elyazma nüshası bulunan Mukaddimetü’s-Sâliha, eserin müellifinin hayatı, eserleri ve tasavvufî görüşleri üzerine doktora tezi hazırlayan Ahmet Ögke (2001: 471-483) ve Mustafa Tatcı ile Halil Çeltik (1995: 31-51) tarafından yayınlanmıştır.

Müellifin biyografisi için bk. "Şemseddin Marmaravî, Ahmed, Yiğitbaşı Velî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/semseddin-marmaravi-ahmed-yigitbasi