MÜFİD /ŞERH-İ PEND-İ ATTAR (NİŞANCI ABDURRAHMÂN ABDÎ PAŞA)
pend-nâme şerhi
Abdî, Nişancı Abdurrahmân Abdî Paşa (d. ?/? - ö. 1103/1692)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Nişancı Abdurrahman Abdî Paşa tarafından yazılmış mensur Pendnâme şerhi. Söz konusu şerhin çeşitli nüshalarında, kataloglarda ve kimi çalışmalarda ismi Şerh-i Pendnâme-i Attâr veya Şerh-i Pend-i Attâr şeklinde geçmekle birlikte şarih eserine “faydalı” manasına gelen Müfîd ismini koyduğunu dibace kısmında belirtmektedir. Şerhin ne zaman kaleme alındığı kesin olarak bilinmese de çeşitli ipuçlarından hareketle onun 1648-1654 yılları arasında yazıldığı söylenebilir. Eserin içinde ve başka kaynaklarda kime sunulduğu hakkında bir bilgi bulunmamaktadır. Sultan IV. Mehmed’in has odabaşısı Ahmed Ağa’nın isteğiyle kaleme alınmış olması ve dibace kısmında devrin padişahı yanında Has odabaşı Ahmed Ağa’nın da övgüsüne yer verilmesi Müfîd’in zikredilen isme sunulmuş olabileceğini düşündürtmektedir (Koşik 2014: 258-259).

Müfîd, Feridüddin Attâr (d.537-540?/1142-1145?-ö.618?/1221?)’ın dinî, tasavvufi ve ahlakî nitelikteki öğütlerinin yer aldığı Farsça Pendnâme mesnevisinin Türkçe yazılmış mensur şerhidir. Abdî Paşa’nın bu eseri, dibace ve asıl konuyu içeren şerh kısmı olmak üzere iki bölümden oluşur. Müellif Pendnâme’yi şerh ederken meşhur şarih Sûdî’nin tarzını benimsediğini eserin dibacesinde belirtmektedir. Buna göre eserde, Farsça beyitlerden sonra onlarda yer alan kelime ve eklerin sırayla yazılış ve okunuşları ile gramer hususiyetleri üzerinde durulur ve akabinde de anlamları verilir. En sonunda da “Mahsûl-i Beyt” başlığı altında ilgili Farsça beyit Türkçeye tercüme edilir. Kısacası eserde klasik şerh geleneği takip edilerek Attâr’ın Pendnâme’si beyit beyit şerh edilmiştir. Sonlara doğru bu şerh yöntemi yerini yavaş yavaş beytin kimi zaman uzun kimi zaman kısa yapılmış tercümesine bırakır. Abdî Paşa her şeyden önce eserinin daha iyi ve kolay anlaşılmasını arzuladığından dolayı çok uzun ve girift cümlelerden kaçınmıştır. Şarih beyitleri açıklarken yeri geldikçe ayet, hadis ve kelam-ı kibarlardan da yararlanmıştır.  Eser hakkında yayımlanmış bir bilimsel bildiri (Koşik 2014) ile iki yüksek lisans tezi bulunmaktadır (Karacan 2015; Kamçı 2019).

Şarihin biyografisi için bk. “Abdî, Nişancı Abdurrahman Abdî Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdi-nisanci-abdurrahman-abdi-pasa.

Eserden Örnekler


"Ân ki aʻdârâ be-deryâ der-keşîd

Nâke-râ ez-seng-i hârâ ber-keşîd

Be-deryâ’da yâ harf-i sıla meftûha okunur. Deryâ, dâl-ı mühmelenün fethiyle ve râ’-ı mühmelenün sükûnıyla denize dirler. Lâkin bunda Mısr memleketinde olan Nîl-i mübârekdür ki Firʻavn’ı kavmiyle Allâhu teʻâlâ anda gark eyledi. Der-keşîd’de dâl-ı mühmelenün fethiyle ve râ’-ı mühmelenün sükûnıyla te’kîd içündür. Keşîd, kâf-ı Arabiyyenün fethiyle ve şîn-i muʻcemenün kesiriyle fi’l-i mâzî, binâ’-ı maʻlûm, müfred-i gaybdur. Keşîdenden müştakdur. Nâke, dişi deveye dirler. Râ, edât-ı mefʻûldür. Seng, sîn-i mühmele’nün fethiyle ve nûn’un sükûnıyla ve kâf-ı Acem ile taş dimekdür. Hârâ, hâ-yı muʻcemenün fethiyle, râ-yı mühmelenün fethiyle ve elif ile katı taş dimekdür. Pes seng-i hârâ terkîb-i izâfîdür. Baʻzılar siyâh taş dimekdür dimişler, ammâ didükleri lugatlarda bulunmadı. Ber-keşîd’ün maʻnâ-yı lugavîsi yokdan çekdi dimekdür. Ammâ maʻnâ-yı lâzımesi çıkardı dimekdür. Pes bundan maʻnâ-yı lâzımı murâddur. Mahsûl-i Beyt: Öyle Hudâ ki düşmânlarını deryâya çekdi. Yaʻnî düşmânlarını garkla helâk eyledi. Dahi katı taşdan bir dişi deve çıkardı. Yine mısrâʻ-ı sânîde bir edât-ı âtıfe mukadderdür. İrtibât-ı beyt içündür. Ve nâke-râ bir yâ-yı vahdet ile nâke-râyî takdîrindedür. Lâkin zarûret-i vezn içün yâsız okunur." (Koşik 2014: 264).

Kaynakça


Kamçı, Muhammet (2019). Feridüddîn Attâr’ın Pend-nâmesi’nin Abdurrahmân Abdî Paşa Şerhi: Müfîd (35a-105a Varakları Arası İnceleme-Metin). Yüksek Lisans Tezi. Erzincan: Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi.

Karacan, Büşra (2015). Abdurrahmân Abdî Paşa’nın Müfîd adlı eseri (1-35a varakları arası inceleme- metin). Yüksek Lisans Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi.

Koşik, Halil Sercan (2014). “17. Yüzyılda Yazılmış Bir Pend-nâme-i Attar Şerhi: Abdurrahman Abdi Paşa’nın Müfîd’i”. V. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Öğrenci Kongresi - TUDOK 2014. (ed. B. Aslan, yay. hzl. A. Dinçel, K. Şahan, N. Gür) İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yay. 253-267.

Atıf Bilgileri


KOŞİK, HALİL SERCAN. "MÜFİD /ŞERH-İ PEND-İ ATTAR (NİŞANCI ABDURRAHMÂN ABDÎ PAŞA)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/mufid-serh-i-pend-i-attar-nisanci-abdurrahman-abdi-pasa. [Erişim Tarihi: 02 Mayıs 2025].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 MUHABBET-NÂME (ABDÎ, NİŞÂNCI ABDURRAHMÂN PAŞA) Abdî, Nişancı Abdurrahmân Paşa Doç. Dr. Nagehan Uçan Eke
Görüntüle
2 DÎVÂN (ABDÎ, NİŞÂNCI ABDURRAHMÂN PAŞA) Abdî, Nişancı Abdurrahmân Paşa Doç. Dr. Nagehan Uçan Eke
Görüntüle
3 KASİDE-İ LÂMİYE ŞERHİ (ABDÎ, NİŞANCI ABDURRAHMÂN PAŞA) Abdî, Nişancı Abdurrahman Paşa Doç. Dr. Nagehan Uçan Eke
Görüntüle
4 LEMEZÂT-I HULVİYYE EZ LEMEÂT-I ULVİYYE (MAHMUD CEMALEDDİN HULVÎ) Mahmud Cemaleddin el-Hulvî Diğer Özlem Şamlı
Görüntüle
5 AHBÂRÜ’L-'İBER (ZA’ÎFÎ, MUHAMMED) Za'îfî, Muhammed Dr. Necmiye Özbek Arslan
Görüntüle
6 KIRK HADİS TERCÜMESİ (FEYZÎ-İ KEFEVÎ) Feyzî-i Kefevî Prof. Dr. Adem Ceyhan
Görüntüle
7 ZÜBDETÜ'N-NESÂYİH VE UMDETÜ'T-TEVÂRÎH (IYÂNÎ) Iyânî, Cafer Iyânî Bey Prof. Dr. Osman Ünlü
Görüntüle
8 RÂZ-NÂME FÎ MENÂKIBİ'L-ULEMÂ VE'L-MEŞÂYİH VE'L-FUZELÂ (KEFEVÎ HÜSEYİN) Kefevî, Hüseyin ismail Aksoyak
Görüntüle
9 ES-SEYFÜ'L-MESLÛLÜ FÎ ŞERHİ'R-RESÛLİ (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafa b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
10 HADÎS-İ ŞERÎFLER MECMUASI (MUSTAFÂ b. BÂLÎ) Mustafâ b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
11 HÂŞİYE ALÂ ŞERHİ MİFTÂH (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafâ bin Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
12 TUHFE-İ ŞEMSÎ (ŞEMSÎ) Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
13 KARAMAN-NÂME (ŞİKÂRÎ) Şikârî Araş. Gör. Mizan Coşkun Özgür
Görüntüle