Amrtakunda hem Müslüman hem de Hıristiyan tasavvuf anlayışını dikkate değer biçimde etkilemiş Hintçe (Sanskritçe) bir eserdir. Yusuf Hüseyin tarafından Arapçaya tercümesi Havzu'l-Hayât olarak yapılmıştır. Amṛtakuṇḍa'nın ilk Arapça çevirisinde hayali bir giriş eklenmiştir. Burada, bir brahman ve yogi olan Bhūgar ile Sultan Ali Merdani (1207-1212) döneminde yaşayan bilgin imam Kadı Rukn al-Dīn Semerkandi arasında bir tartışmadan söz edilir. Bhūgar yenilir ve İslam'a döner. Daha sonra Amṛtakuṇḍa'yı hayran olduğu bu imama gösterir. Âmidî’nin onu önce Farsça'ya ve ardından Arapça'ya çevirdiği söylenir. Arapçaya çevirdiği eserin isminin Mir'âtu'l Ma'ânî fi İdrâkı'l-Âlemi'l İnsânî olduğu anlaşılmaktadır. John Dupuche’nin çalışmasında Yusuf Hüseyi’nin baskısının İtalyanca çevirisi kullanılmış ve içerik on bölümde incelenmiştir. Bu bölümler şu şekilde adlandırmıştır: 1. Tüm metnin temeli olan makrokozmos/mikrokozmos ilişkisini açıklar, 2. Nefes, 3. Kalp, 4. Duruşlar, 5. Ruh, 6. Seminal Sıvının Tutulması, 7. Hayal gücü, 8. Ölüm İşaretleri, 9. Ruhsal 'Enerjiler', 10.Sonuç. Amṛtakuṇḍa'nın özünü özetlemekte ve mistik yolculuğu tamamlamak için birkaç tavsiyede bulunmaktadır.

Müellifin biyografisi için bk. "ÂMİDÎ, Rükneddin Muhammed". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/amidi-rukneddin-muhammed