Mİ'YÂR-I TARÎKAT-I İLÂHÎ (NAZMÎ)
mesnevi
Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî (d. 1622/1032 - ö. 1701/1112)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Nazmî Efendi’nin mesnevi nazım şekliyle kaleme aldığı eseri. 954 beyitten oluşan eser, 1087 H. /1676 M. yılında tamamlanmış olup aruzun mefâ’îlün/ mefâ’îlün / fe’ûlün kalıbıyla yazılmıştır. Tasavvuf yoluna giren kimsenin manevî terbiyesini konu alan eserin sebeb-i telifi şöyledir: Nazmi Efendi halvet zamanı geldiğinde “erbain”e girip tamama erdirmeye niyet eder ve girer. Halvet sırasında Allah’ı andığı esnada içini bir manevî bir şevk kaplar. Bu esnada gaybdan bir ilham gelerek “Ey Nazmî, eline kalemi al, sülûk ahvâlini, yedi ismin aslını ve ferՙini, etvar-ı sebՙanın ve onların envâr ve esrarının ne olduğunu yaz!” diye seslenir. Nazmî Efendi bunu bir ilahi emir olarak kabul eder ve eserini yazmaya başlar. Sebeb-i telifi bu şekilde izah eden Nazmî Efendi, üç günde tamamladığı bu eseri herhangi bir risaleden yararlanarak veyahut başkasından dinlemek suretiyle yazmadığını şeyhi olan Abdülehad-i Nûrî’den görüp öğrendiklerini yazarak eserini oluşturduğunu belirtir (Türer 2019: 43-47).

Eser, “hamdele”, “salvele” ve “sebeb-i telif” bölümleriyle başlar. Ardından vahdet-i vücûd anlayışında önemli bir yeri olan ve Allah-varlık insan ilişkisini ihtiva eden “seyr-i nüzûlî” ve “seyr-i urûcî” konularını şekiller ile göstererek açıklar. Daha sonra tarikat ehlinin günlük hayatlarında ve seyr-i sülûk esnasında riayet etmeleri gereken bazı hususlara temas eder. Bunlardan sonra nefsin yedi mertebesinin her birini ayrı ayrı izah ederek özelliklerini açıklar (Türer 2019: 46).

Eser, dil ve üslup özellikleri bakımından Arapça ve Farsça’ya hâkim, edebî sanatların ustaca kullanıldığı bir eserdir. Müellif, edebi zevki gelişmiş olsa da burada edebî bir eser inşa etmekten ziyade tarikat erbabının, sâlik ve müritlerin tasavvuf eğitimini sağlama kaygısı taşıdığı için eser öğretici bir üsluba sahiptir. Bu amaca hizmet etmek adına akıcı ve anlaşılır bir anlatımın olduğu eserde anlaşılır olmak adına aruz hataları ve ahenk bozuklukları yer almaktadır. Eserde Arapça ve Farsça’ya göre Türkçe kelimeler daha fazla kullanılmıştır (Arslanbaş 2011: 16-17).

Eserin biri müellif hattı olmak üzere dört nüshası vardır. Eser üzerine Selman Arslanbaş (2011) ve Osman Türer (2019) tarafından çalışmalar yapmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Nazmî, Şeyh Muhammed Nazmî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nazmi-seyh-mehmed-nazmi 

Eserden Örnekler


Vücudun vahdetinde didi pîrân

İki kısım oldu ammâ kim azîzân

Biri didi: “Vücûd ikidir el-hakk”.

Hakîkî ve hayâlîdir muhakkak.

Hakîkî Hak vücudu oldu cânâ.

Hayâlîdir vücûd-ı cümle eşyâ.

Hakîkatda vücûd oldu yine bir.

ՙAdem olur hayal olunsa takdir.

Didi bir kısmı: “Tahkîk idüp anlar,

Ki vâhiddir vücûd olmaz mükerrer.

Kim anın bâtını bir nûr oldu

O nûr ile bu âlem cümle doldu.

Anı bir şemՙa benzetmiş erenler

Ana âyîne mevcûdât yek-ser.

Görünür şem ol âyinelerden

O şemՙi âşık-ı âyine bil sen.

Görür âyineden zîrâ cemâlin

Anınla seyri der kendü kemâlin.

Yenilenür egerçi âyineler

Ve-lî durur ebed şemՙa mukarrer

Bilindi pes Hüdâ’dan gayri yokdur

Egerçi zâhiren mevcûd çokdur (Türer 2019: 74).

Kaynakça


Arslanbaş, Selman (2011). Şeyh Nazmi Efendi’nin Mi’yar-I Tarikat-I İlahi Adlı Eserinin Günümüz Harflerine Aktarılması Ve Tasavvufi İncelemesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Fatih Üniversitesi.

Türer, Osman (1986). “Şeyh Muhammed Nazmî ve Bazı Tasavvufî Görüşleri”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (7): 335-357.

Türer, Osman (2019). Osmanlı Sûfilerinde “Miՙyar”Geleneği ve Şeyh Muhammed Nazmî’nin “Mi’yâr-I Tarîkat-I İlâhî” Adlı Eseri. İstanbul: Yeditepe Yay.

Atıf Bilgileri


ÖZCAN, LATİFE. "Mİ'YÂR-I TARÎKAT-I İLÂHÎ (NAZMÎ)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/mi-yar-i-tarikat-i-ilahi-nazmi. [Erişim Tarihi: 23 Kasım 2024].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 DÎVÂN (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) Nazmî, Şeyh Mehmed Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu
Görüntüle
2 MEV'İZA-İ MÜCÂHEDE (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) Nazmî, Şeyh Mehmed Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu
Görüntüle
3 HEDİYYETÜ'L-İHVÂN (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu
Görüntüle
4 SIRR-I MA'NEVÎ (NAZMÎ) Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî Prof. Dr. Ekrem Bektaş
Görüntüle
5 DÎVÂN (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE ŞEYH ABDULLÂH EFENDİ) Abdî, Himmet-zâde, Şeyh Abdullâh Efendi Dr. Öğr. Üyesi Bekir Belenkuyu
Görüntüle
6 GENCÎNE-İ İ'CÂZ (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE) Abdî, Himmet-zâde Şeyh Abdullâh Efendi Araş. Gör. Emrah Baş
Görüntüle
7 DÎVÂN-I LUGAZ (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE) Abdî, Himmet-zâde, Şeyh Abdullâh Efendi Dr. Öğr. Üyesi Oğuzhan UZUN
Görüntüle
8 DÎVÂN (BEHCETÎ HÜSEYİN EFENDİ) Behcetî Hüseyin Efendi ismail Aksoyak
Görüntüle
9 DÎVÂN (FASÎH, AHMED DEDE) Fasîh, Ahmed Dede Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU
Görüntüle
10 FARSÇA DÎVÂNÇE (FASÎH, AHMED DEDE) Fasîh, Ahmed Fasîh Dede Dr. Öğr. Üyesi Fatih Odunkıran
Görüntüle
11 BEHİŞT-ÂBÂD (FASÎH, AHMED DEDE) Fasîh, Ahmed Dede Dr. Öğr. Üyesi Fatih Odunkıran
Görüntüle
12 HÜSREV Ü ŞÎRÎN (FASÎH, AHMED DEDE) Fasîh, Ahmed Dede Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU
Görüntüle
13 MÜNŞE'AT (FASÎH, AHMED DEDE) Fasîh, Ahmed Dede Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU
Görüntüle
14 DÎVÂN (FENÂYÎ, CENNET MEHMED EFENDİ) Fenâyî, Cennet Mehmed Efendi Prof. Dr. ABDULLAH AYDIN
Görüntüle