- Yazar Biyografisi (TEİS)
Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî - Madde Yazarı: Dr. LATİFE ÖZCAN
- Eser Yazılış Tarihi:1676/1086
- Yazıldığı Saha:Anadolu-Osmanlı
- Edebiyat Alanı:Divan-Tekke Edebiyatı
- Dönemi:17. Yüzyıl
- Dili:Türkçe
- Alfabesi:Arap
- Yapısı:Manzum
- Niteliği:Telif
- Türü/Formu:Dinî-Tasavvufî-Ahlaki Eser
- Yayın Tarihi:06/07/2022
Mİ'YÂR-I TARÎKAT-I İLÂHÎ (NAZMÎ)
mesneviNazmî, Şeyh Mehmed Nazmî (d. 1622/1032 - ö. 1701/1112)
ISBN: 978-9944-237-87-1
Nazmî Efendi’nin mesnevi nazım şekliyle kaleme aldığı eseri. 954 beyitten oluşan eser, 1087 H. /1676 M. yılında tamamlanmış olup aruzun mefâ’îlün/ mefâ’îlün / fe’ûlün kalıbıyla yazılmıştır. Tasavvuf yoluna giren kimsenin manevî terbiyesini konu alan eserin sebeb-i telifi şöyledir: Nazmi Efendi halvet zamanı geldiğinde “erbain”e girip tamama erdirmeye niyet eder ve girer. Halvet sırasında Allah’ı andığı esnada içini bir manevî bir şevk kaplar. Bu esnada gaybdan bir ilham gelerek “Ey Nazmî, eline kalemi al, sülûk ahvâlini, yedi ismin aslını ve ferՙini, etvar-ı sebՙanın ve onların envâr ve esrarının ne olduğunu yaz!” diye seslenir. Nazmî Efendi bunu bir ilahi emir olarak kabul eder ve eserini yazmaya başlar. Sebeb-i telifi bu şekilde izah eden Nazmî Efendi, üç günde tamamladığı bu eseri herhangi bir risaleden yararlanarak veyahut başkasından dinlemek suretiyle yazmadığını şeyhi olan Abdülehad-i Nûrî’den görüp öğrendiklerini yazarak eserini oluşturduğunu belirtir (Türer 2019: 43-47).
Eser, “hamdele”, “salvele” ve “sebeb-i telif” bölümleriyle başlar. Ardından vahdet-i vücûd anlayışında önemli bir yeri olan ve Allah-varlık insan ilişkisini ihtiva eden “seyr-i nüzûlî” ve “seyr-i urûcî” konularını şekiller ile göstererek açıklar. Daha sonra tarikat ehlinin günlük hayatlarında ve seyr-i sülûk esnasında riayet etmeleri gereken bazı hususlara temas eder. Bunlardan sonra nefsin yedi mertebesinin her birini ayrı ayrı izah ederek özelliklerini açıklar (Türer 2019: 46).
Eser, dil ve üslup özellikleri bakımından Arapça ve Farsça’ya hâkim, edebî sanatların ustaca kullanıldığı bir eserdir. Müellif, edebi zevki gelişmiş olsa da burada edebî bir eser inşa etmekten ziyade tarikat erbabının, sâlik ve müritlerin tasavvuf eğitimini sağlama kaygısı taşıdığı için eser öğretici bir üsluba sahiptir. Bu amaca hizmet etmek adına akıcı ve anlaşılır bir anlatımın olduğu eserde anlaşılır olmak adına aruz hataları ve ahenk bozuklukları yer almaktadır. Eserde Arapça ve Farsça’ya göre Türkçe kelimeler daha fazla kullanılmıştır (Arslanbaş 2011: 16-17).
Eserin biri müellif hattı olmak üzere dört nüshası vardır. Eser üzerine Selman Arslanbaş (2011) ve Osman Türer (2019) tarafından çalışmalar yapmıştır.
Şairin biyografisi için bk. “Nazmî, Şeyh Muhammed Nazmî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nazmi-seyh-mehmed-nazmi
Eserden Örnekler
Vücudun vahdetinde didi pîrân
İki kısım oldu ammâ kim azîzân
Biri didi: “Vücûd ikidir el-hakk”.
Hakîkî ve hayâlîdir muhakkak.
Hakîkî Hak vücudu oldu cânâ.
Hayâlîdir vücûd-ı cümle eşyâ.
Hakîkatda vücûd oldu yine bir.
ՙAdem olur hayal olunsa takdir.
Didi bir kısmı: “Tahkîk idüp anlar,
Ki vâhiddir vücûd olmaz mükerrer.
Kim anın bâtını bir nûr oldu
O nûr ile bu âlem cümle doldu.
Anı bir şemՙa benzetmiş erenler
Ana âyîne mevcûdât yek-ser.
Görünür şem ol âyinelerden
O şemՙi âşık-ı âyine bil sen.
Görür âyineden zîrâ cemâlin
Anınla seyri der kendü kemâlin.
Yenilenür egerçi âyineler
Ve-lî durur ebed şemՙa mukarrer
Bilindi pes Hüdâ’dan gayri yokdur
Egerçi zâhiren mevcûd çokdur (Türer 2019: 74).
Kaynakça
Arslanbaş, Selman (2011). Şeyh Nazmi Efendi’nin Mi’yar-I Tarikat-I İlahi Adlı Eserinin Günümüz Harflerine Aktarılması Ve Tasavvufi İncelemesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Fatih Üniversitesi.
Türer, Osman (1986). “Şeyh Muhammed Nazmî ve Bazı Tasavvufî Görüşleri”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (7): 335-357.
Türer, Osman (2019). Osmanlı Sûfilerinde “Miՙyar”Geleneği ve Şeyh Muhammed Nazmî’nin “Mi’yâr-I Tarîkat-I İlâhî” Adlı Eseri. İstanbul: Yeditepe Yay.
Atıf Bilgileri
Benzer Eserler
# | Madde | Yazar | Madde Yazarı | İşlem | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | DÎVÂN (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) | Nazmî, Şeyh Mehmed | Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu |
Görüntüle | ||
2 | MEV'İZA-İ MÜCÂHEDE (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) | Nazmî, Şeyh Mehmed | Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu |
Görüntüle | ||
3 | HEDİYYETÜ'L-İHVÂN (NAZMÎ, ŞEYH MEHMED) | Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî | Dr. Öğr. Üyesi Leyla Alptekin Sarıoğlu |
Görüntüle | ||
4 | SIRR-I MA'NEVÎ (NAZMÎ) | Nazmî, Şeyh Mehmed Nazmî | Prof. Dr. Ekrem Bektaş |
Görüntüle | ||
5 | DÎVÂN (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE ŞEYH ABDULLÂH EFENDİ) | Abdî, Himmet-zâde, Şeyh Abdullâh Efendi | Dr. Öğr. Üyesi Bekir Belenkuyu |
Görüntüle | ||
6 | GENCÎNE-İ İ'CÂZ (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE) | Abdî, Himmet-zâde Şeyh Abdullâh Efendi | Araş. Gör. Emrah Baş |
Görüntüle | ||
7 | DÎVÂN-I LUGAZ (ABDÎ, HİMMET-ZÂDE) | Abdî, Himmet-zâde, Şeyh Abdullâh Efendi | Dr. Öğr. Üyesi Oğuzhan UZUN |
Görüntüle | ||
8 | DÎVÂN (BEHCETÎ HÜSEYİN EFENDİ) | Behcetî Hüseyin Efendi | ismail Aksoyak |
Görüntüle | ||
9 | DÎVÂN (FASÎH, AHMED DEDE) | Fasîh, Ahmed Dede | Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU |
Görüntüle | ||
10 | FARSÇA DÎVÂNÇE (FASÎH, AHMED DEDE) | Fasîh, Ahmed Fasîh Dede | Dr. Öğr. Üyesi Fatih Odunkıran |
Görüntüle | ||
11 | BEHİŞT-ÂBÂD (FASÎH, AHMED DEDE) | Fasîh, Ahmed Dede | Dr. Öğr. Üyesi Fatih Odunkıran |
Görüntüle | ||
12 | HÜSREV Ü ŞÎRÎN (FASÎH, AHMED DEDE) | Fasîh, Ahmed Dede | Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU |
Görüntüle | ||
13 | MÜNŞE'AT (FASÎH, AHMED DEDE) | Fasîh, Ahmed Dede | Dr. Öğr. Üyesi GAMZE ÜNSAL TOPÇU |
Görüntüle | ||
14 | DÎVÂN (FENÂYÎ, CENNET MEHMED EFENDİ) | Fenâyî, Cennet Mehmed Efendi | Prof. Dr. ABDULLAH AYDIN |
Görüntüle |