Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî (ö. 672/1273)'nin Mesnevî'sinden yararlanmak isteyenlerin, bu eseri daha iyi ve kolay bir şekilde anlayabilmelerine yardımcı olmak amacıyla hazırlanmış Farsça gramer kaidelerinin de açıklandığı bir Mesnevî lügatidir. Eserin adı Süleymaniye Kütüphanesi, Aşir Efendi 3935/1 nüshasının ilk yaprağında Lügat-ı Mesnevî olarak geçmektedir. Ancak Nuruosmaniye Kütüphanesi 4323/4886 numaralı nüshasının hem fiş kaydında hem de ilk sayfasında Meyâdînü’l-Fursân li-Sivâsî kaydı yer almaktadır.  Osmanlı Müellifleri’nde Meyâdînü’l-Fursân Kavâid-i Fârisiyye (I, 50), Hediyyetü’l-Ârifin’de Meyâdînü’l-Fursân (I, 62), Sefîne-i Evliyâ’da ise Lugatü’l-Fârisiyye (III, 258) olarak verilmiştir.

Sivâsî eserin mukaddimesinde büyük kardeşi Feyzullâh Efendi’nin Mesnevî’de yapılacak istihraç için kolaylık olsun diye Farsça müştak fiilleri tavzih etmesini istemesi üzerine Sıhaheyn (es-Sıhâhu'l-acemiyye, es-Sıhâhu'l-acem), Câmi’ (Câmiu'l-fâris), Bahru’l-Garâib, Vesîle (Vesîletü'l-mekâsid), Müşkilât (Müşkilatü’l-Fürs), eş-Şâmil (Şâmilü'l-lüga), Uknûm (Uknûmu’l-Lüga), Lügat-i Nimetullâh, Lügat-i Halîmî gibi muhtelif lügatlerden bir sene boyunca araştırma yaparak bu eseri hazırladığını, her lügatin ikişer üçer nüshasını bulup dokuz kere müsvedde ettikten sonra yazdığını, bu suretle eseri okuyanların az zamanda Mesnevî-hân olacağını ifade etmiş ve amacını manzum olarak anlatır.

Abdülmecîd Sivâsî eserin başında Farsça sarf kaideleriyle alâkalı bilgiler vermiş, sonra lügat kısmına geçmiştir. Bu kısımda önce harf sırasına göre Farsça kelimeleri vermiş daha sonra bunları Türkçe ve az da olsa Arapça kelimelerle açıklamıştır. Bu arada kelimenin şaz, müştak vs. olduğunu belirtmiş, bazen de gerekli gördüğü yerlerde Farsça eşanlamlısı olan Arapça kelimeyi kullanmıştır. Farklı manaları göstermek üzere alıntı yaptığı lügatleri rumuzlarla belirtmiştir.  Lügatte açıklanan kelimelerin hepsi Mesnevî’de kullanılan fiillerdir.

Eserin biri müellif nüshası olmak üzere iki nüshası tespit edilmiştir (Nuruosmaniye 4323/4886 (64 yaprak). Müellif hattı olan Süleymaniye Kütüphanesi, Aşir Efendi 3935/1 numaralı nüsha 102/1612’de yazılmış olup 71 yapraktan müteşekkildir.

Eserle ilgili olarak M. Harun Tan tarafından yüksek lisans tezi yapılmıştır (2006).

Yazarın biyografisi için bk. “Şeyhî, Abdülmecîd Sivâsî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/seyhi-abdulmecid-sivasi